Cruel King

Na początku ciężko było się wkręcić, jednak po czasie nie mogłam się oderwać. Napewno sięgnę po inne książki autorki.

Super książka chętnie sięgnę po następne z tej serii

"Jed­ne­go dnia je­stem szarą mysz­ką w Royal Elite Scho­ol, a na­stęp­ne­go ktoś mnie goni i po­zo­sta­wia na pewną śmierć. On nie tylko roz­ry­wa moje życie na strzę­py, ale także po­lu­je na moje serce. Wy­da­je mu się, że mnie zła­mał, ale nowa księż­nicz­ka rzuci króla na ko­la­na". "Nie ro­dzisz się po­two­rem. Po­two­rem się sta­jesz". "Praw­dzi­wy do­wód­ca po­świę­ca żoł­nie­rzy, nie ge­ne­ra­łów". "Nie­istot­ne bitwy wy­gry­wa­ją wojnę". Rina Kent czyli autorka jednych z najlepszych zagranicznych serii jakie miałyśmy przyjemność do tej pory czytać ? historie wychodzące spod jej pióra spowite są atmosferą mroku oraz wielu niewyjaśnionych sytuacji i sekretów, które jako czytelnicy pragniemy za wszelką cenę odkryć razem z bohaterami. Wiecie co przy tym jest bardzo ciekawe? ? Otóż fakt, że autorka potrafi stworzyć taki klimat tak naprawdę bez większego wplatania w swoje książki szczególnej przemocy fizycznej unikając większego rozlewu krwi, brutalności czy innych rzeczy, które przeciętnemu czytelnikowi mogą kojarzyć się z darkiem. Tutaj mamy tak naprawdę w głównej mierze gry psychologiczne pomiędzy bohaterami, którym fakt jest faktem czasami towarzyszą sytuacje mało przyjemne w których same nie chciałybyśmy się znaleźć. W "Cruel King" oczywiście nie było inaczej. Jednotomowy prequel bestsellerowej serii „Royal Elite” zabiera nas do świata nastolatków w którym rządzą Ci którzy mają największą władzę i popularność. Ci, którym wszyscy schodzą z drogi wręcz pokłaniają się aby wyrazić szacunek a w naszym odczuciu raczej bardziej strach przed możliwością podpadnięcia im. Wilki, które rządzą szkołą z jednym z najpopularniejszych chłopaków w szkole na czele – kapitanem drużyny futbolowej Levim Kingiem we własnej osobie. Jest on dokładnie taki, jak o nim mówią: zepsuty do szpiku kości, niesamowicie przystojny, bie­rze wszyst­ko, na co ma ocho­tę, bez oglą­da­nia się za sie­bie i w dodatku właśnie upatrzył sobie nową ofiarę - Astrid Clifford. Dziewczynę, która pragnęła tylko jednego - skończyć szkołę i pozostać niezauważona... Powiemy Wam, że to nazywając rzeczy po imieniu jak dla nas była naprawdę zajebista książka. Zaczęłyśmy czytać ją rano aby skończyć popołudniu. Stworzona w tym samym klimacie co i reszta tomów należących do serii dzięki czemu trzyma równie wysoki poziom ale zarazem czytanie jej wywoływało w nas ekscytację przed tym co będzie dalej i jak mogą się potoczyć losy bohaterów. Choć niby z jednej strony wydawać nam się może, że książka będzie przewidywalna to z drugiej strony nie czujemy tych 100% pewności jakie będą dalsze kroki bohaterów. Co do samych postaci tu występujących każda z nich jest inna i ma jakieś swoje tajemnice i grzeszki za uszami ? nam podobało się niesamowicie i polecamy wszystkim tym, którzy lubią pikantniejsze książki, napisane w lekkim stylu z naprawdę ciekawą fabułą ?