Damiano

Zdajecie sobie doskonale sprawę (chyba że jesteście tu po raz pierwszy, to dopiero się dowiecie), że o mafiozach i innych niebezpiecznych gangsterach przeczytałam na prawdę wiele różnych książek. Na razie jeszcze nie cierpię na przesyt tegoż motywu, więc gdy na horyzoncie pojawiła się kolejna lektura tego typu, nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Dodatkowo już miałam przyjemność poznać pierwszą część z tego cyklu i przyznam szczerze, byłam baaardzo ciekawa, jaka będzie ta kontynuacja. Jak myślicie, była warta poświęconego czasu? Tym razem poznajemy Sofię, która od zawsze była przykładną córką wielkiego capo, robiła i mówiła to, co jej kazano. Młoda dziewczyna doskonale zdaje sobie sprawę, że jest tylko środkiem w rękach brutalnych mężczyzn, do osiągnięcia zamierzonego celu. Jednak w jej sercu tli się niewielka buntownicza cząstka, która nie godzi się na tę jawną niesprawiedliwość i prosi się o uwolnienie. Panna Esposito, chociaż raz w życiu chce być panią samej siebie i to ona chce zdecydować, a nie jej szanowny „tatuś”, z kim straci swoje dziewictwo. Wiedząc, że data ślubu z narzeczonym wybranym przez ojca tylko i wyłączenie ze względu na korzyści i wzmocnienie pozycji rodziny, zbliża się wielkimi krokami, Sofia wyjeżdża na krótkie wakacje do Hiszpanii. Tam poznaje Damiano, mężczyznę przystojnego i całkowicie niezwiązanego z mafijnym półświatkiem. Po wspólnie spędzonej namiętnej nocy Sofia ucieka i nie ogląda się za siebie. Mimo iż zostawiła kawałek swojego serca w Hiszpanii, dzielnie akceptuje swoje przeznaczenie i przyszły ślub z Leonardem. Damiano będzie tylko najmilszym wspomnieniem chwili wolności i odrobiny zapomnienia. Dziewczyna nie przypuszcza, w jakim była błędzie. Czy drogi Sofii i Damiano ponownie się zejdą? Czy dojdzie do wielkiego ślubu? Kim tak naprawdę okaże się młody Castelli? Choć „Matteo” czytałam już jakiś czas temu i nie wszystkie szczegóły dość dobrze pamiętałam, to historia o Damiano pozwoliła mi poznać historię o losach Blanki (młodszej siostrze Sofii) z całkiem innej perspektywy. Dodatkowo ponownie mogłam się spotkać z Matteo i jego żoną — bardzo lubię takie wzmianki o poprzednich bohaterach i dalszych ich kolejach losu. Po drugie „Damiano” stał się idealnym uzupełnieniem i dopełnieniem pierwszej części serii „Mroczni mężczyźni”. Bardzo spodobali mi się wykreowani tutaj główni bohaterowie. Zarówno Safia, jak i Damiano nie należą do ideałów, mimo iż stoją bardzo wysoko w mafijnej hierarchii, to nie mają lekko i nie mają nic podane na złotej tacy. O własne szczęście muszą powalczyć i poczekać, co czyni ich bardziej realnymi i prawdziwymi. Jestem pod wrażeniem całej historii i to zdecydowanie pozytywnym, fabuła okazała się niesztampowa i nieprzewidywalna. „Damiano” jest dopracowany i przemyślany, spędziłam z nim świetnie czas. Mam jednak wrażenie, że jeszcze nie raz usłyszymy o rodzinie Esposito i Castelli, szczerze mówiąc, po cichutku liczę na historię o Gino, ale kto wie. Nie pozostaje mi nic innego jak pogratulować autorce, a Wam z czystym sumieniem ją polecam. Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję autorce oraz Wydawnictwu NieZwykłemu.

„Miłość? Co to w ogóle jest? To uczucie, które nie równa się z niczym innym. To chęć dawania szczęścia ukochanej osobie, chronienia jej za wszelką cenę i bycie z nią mimo przeciwności losu.” Właśnie tym jest miłość, a Marta Zbirowska doskonale to opisała i pokazała w książce „Damiano”. Pierwsza część bardzo mi się podobała, ale ta po prostu bije ją o głowę! Jest jeszcze lepsza i jeszcze bardziej dopracowana, a postacią nie można niczego zarzucić. Dzieje się w tym samym czasie co pierwsza część i jest jej uzupełnieniem, ale i osobną historią Damiano i Sofi. Spotkali się na drugim kontynencie mimo, że mieszkali niedaleko siebie. To tam się w sobie zakochali i to tam zostały złamane ich serca. Los zabawił się ich kosztem, ale czy to możliwe że już się nie spotkają? Sofia to siostra Bianki i pragnie życia po za mafią, ale przecież to nie możliwe. Tak jak nie możliwe jest podejmowanie własnych decyzji i ślub z miłości. Postanowiła stracić dziewictwo na własnych warunkach, ale nie przewidziała że los spłata jej takiego figla i zakocha się w tym mężczyźnie. Po namiętnej nocy znika, sądząc że już nigdy nie spotka go na swojej drodze. Damiano nie może o niej zapomnieć. O kobiecie która sprawiła, że jego serce zabiło mocniej i przy której czuł się dobrze. Ciągle jej szuka i nie poddaje się. Co się stanie gdy znów się spotkają? Czy tym razem uda się im być razem? Co jeszcze przygotował dla nich los i jakie przeszkody będą musieli pokonać by być razem? Myśleli, że nie należą do tego samego świata. Jakieś było ich zdziwienie gdy poznali prawdę o sobie. Cały czas się mijali mimo, że oboje byli tak blisko siebie, na wyciągnięcie ręki. Postać Damiano szturmem podbiła Moje serce. Ten facet mimo, że potrafi zabijać z zimną krwią to dla ukochanej kobiety jest w stanie zrobić wszystko by była szczęśliwa i bezpieczna. Czuły, opiekuńczy ale i bezwzględny. Mimo, że był już na granicy wytrzymałości to nie poddawał się i szukał jej, a potem robił wszystko żeby Sofia była jego. Mimo tego, że starała się mu opierać, ale przed prawdziwą miłością nie da się uciec bo ona i tak w końcu zwycięży. Porywająca i niesamowita historia, pełna emocji które towarzyszyły mi od początku do samego końca, gorących scen, niebezpieczeństwa i zwrotów akcji, które trzymały mnie cały czas w napięciu i ciekawości co jeszcze tam się wydarzy. Przepadłam po raz kolejny w świecie mafii który stworzyła autorka. Jest jeszcze jedna postać która mnie intryguje i ciekawi, a mianowicie Flavio. Chętnie bym go lepiej poznała. Może kolejna część będzie o nim??

Sofia Esposito nie czuje się dobrze w świecie, w jakim przyszło jej żyć. Nienawidzi mafii i wszystkiego co się z tym wiąże. Ale nie ma wyjścia. Musi się dostosować i zagryźć zęby. Jej przyszły mąż traktuje kobiety jak zabawki służące do zaspokojenia jego pragnień. Ta wizja naprawa Sofię przerażeniem. Dlatego postanawia, że jedną istotną dla niej sprawę załatwi sama, według tego, co podpowiada jej serce. Podczas dwutygodniowej wyprawy do Hiszpanii traci cnotę z niezwykle przystojnym i szarmanckim Włochem... Damiano Castelli nie może pogodzić się z tym, że dziewczyna zniknęła. Ale zrobi wszystko, aby ją odnaleźć. Ona musi być jego. Jedna noc, jedna decyzja, jedna nadchodzącą rewolucja. Czy Sofia zmierzy się z konsekwencjami swego czynu? Czy jej przyszły mąż okaże się potworem nad potworami? Czy Damiano odnajdzie kobietę? Czy to, co ich połączyło w Hiszpanii jest na tyle silne, by pokonało każdą przeszkodę? Pierwszy tom serii "Mroczni mężczyźni" dostarczył mi wielu emocji. Historia Matteo i Eleny trafiła wprost do mego serca. Po niej nie mogłam się doczekać kolejnego tomu. Kolejnej historii mężczyzny okrytego mrokiem. W drugim tomie na pierwszy plan wysuwa się Sofia. Młoda kobieta z marzeniami, która nienawidzi swojego życia. Tego, że musi się dostosować i zapomnieć o tym, czego pragnie. To naprawdę fajna postać. Taka ciepła, empatyczna, troskliwa i skromna. Nie wywyższająca się, nie zwracająca uwagi na stan konta. Dla niej liczy się sam człowiek. I ja ją rozumiem. W stu procentach. Polubiłam ją i kibicowałam jej do samego końca. Damiano imponował mi swoją cierpliwością i wolą walki. Silny, charyzmatyczny, odważny przystojniak, który nie waha się ani chwili, gdy czegoś chce. A jak chce, to musi to dostać. Ale przy tym wszystkim zwraca uwagę na osobę, która jest mu bliska. Nie działa na ślepo i chwała mu za to, bo już myślałam, że będę musiała wysunąć swe pazurki, hihi. W relacji bohaterów dzieje się dużo. Jest przez to niezwykle interesująco i wciągająco. Nie ma miejsca na nudę czy monotonię. Znajdziemy tutaj sceny działające na zmysły. Rozpalające i pokazujące piękno uczucia jednego człowieka do drugiego. Dla równowagi autorka dodała scen trzymających w napięciu. Takich, podczas czytania których skóra cierpła a włos się jeżył. Momentów, które dostarczały wiele wątpliwości co do ciągu dalszego wydarzeń. Tej niepewności i nieprzewidywalności. I to było bardzo dobrze prowadzone. Doskonała lektura. Przepełniona emocjami. Przewrotna i pasjonująca. Czytałam ją z ogromną przyjemnością i aż żałuję, że tak szybko ją skończyłam. Kolejny mroczny skradł moje serce. Nie mogło być inaczej. Autorka pisze lekko i plastycznie. Wystarczy zamknąć oczy, by przenieść się do bohaterów. By samemu poczuć to wszystko, czego doświadczali. Jestem na tak dla tej historii i czekam na więcej. A was zachęcam do czytania. Jeśli podobał się wam Matteo, to z Damiano będzie tak samo. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

"Damiano" to drugi tom serii Mroczni mężczyźni. Już po pierwszej części wiedziałam, że kolejna będzie gwarancją mile spędzonego czasu. Jak się okazało przerosła ona moje najśmielsze oczekiwania, porwała mnie i nie mogłam przestać czytać do momentu przewrócenia ostatniej strony. Sofia doskonale zdawała sobie sprawę, że kiedyś przyjdzie poślubić jej mężczyznę, którego wytypuje jej ojciec. W pewnym sensie nawet się z tym pogodziła, jednak zanim do tego dojdzie postanawia oddać swój wianek komuś, kogo sama wybierze. Kobieta podczas dwutygodniowego pobytu w Hiszpanii poznaję niesamowitego Włocha i to właśnie z nim decyduje się stracić dziewictwo. Damiano jest przekonany, że ma do czynienia ze zwykłą dziewczyną a nie córką bostońskiej głowy mafii. Nie ma również pojęcia, że już niebawem Sofia ma zostać żoną innego mężczyzny. I chodź po upojnej nocy znika po niej ślad, Damiano nie potrafi wyrzucić z głowy jej obrazu. Postanawia odnaleźć ją za wszelką cenę. Niestety czas nie jest jego sprzymierzeńcem, ponieważ mąż Sofii chce aby żona jak najszybciej dołączyła do jego haremu. Na starcie jesteśmy wrzuceni w intymną scenę kochanków, by później krok po kroku poznawać losy bohaterów zarówno sprzed jak i po bliskim zajściu. Akt miłosny dla Sofii oznaczał namiastkę wolności, bunt wobec zasad mafijnych i możliwość decydowania o samej sobie. Dla Damiano to było wyzwanie i poznanie nowych doznań, pragnienia jakiego do tej pory nie doświadczył i któremu nie był w stanie się oprzeć. Z każdym gestem ta kobieta miesza mu w głowie coraz bardziej. Castelli jest cichą maszynką do zabijania. Łamiąc swoje zasady, za cel obiera sobie odnalezienie nieznajomej i zadbanie o jej dobro. Sofia zaś boryka się z wyborem między tym, co mówi jej rozum, a tym, co podpowiada serce. Jej pragnieniem jest wolność wyboru i małżeństwo z miłości. Zdaję sobie sprawę, że decydując się na związek wbrew woli ojca wyda na siebie wyrok. Choć bohaterowie pochodzą z tego samego kręgu, nie mają o tym pojęcia i błądzą we mgle. Los perfidnie z nich sobie kpi i wielokrotnie wystawia na próbę. Już od pierwszych stron historia bardzo mnie zaintrygowała i pobudziła apetyt na więcej. Autorka naszpikowała tę książkę, akcją, napięciem i intrygą. Nie sposób nie dostrzec sporego progresu jaki poczyniła pisarka, na który składają się doskonale nakreślone pełnokrwiste charaktery, przejścia na wyższy level pod względem stylistycznym, płynna i harmonijna fabuła. Świat w jaki zostałam wprowadzona jest dopracowany w szczegółach, a to pozwoliło wczuć mi się w klimat powieści. Losy Damiano i Sofii zazębiają się o wydarzenia z pierwszego tomu. Dzięki temu nie tylko mogłam współodczuwać emocje targające bohaterami pierwszoplanowymi, czy miałam możliwość zobaczyć problem z szerszej perspektywy, ale również obudziło to we mnie uczucia towarzyszące mi przy poprzedniej części (czekam na sprawiedliwość Matteo