Dziedzic podziemia. Pocałunek diabła

Drugi tom różni się od pierwszego tym, że tutaj główna bohaterka oddala się od mafioza. Nie chce z nim być, unika spotkań a pan G. robi wszystko aby ją zobaczyć, porozmawiać. Też jest ciekawie i dużo się dzieje. Także polecam.

"Dziedzic podziemia. Pocałunek diabła". Drugie spotkanie z bohaterami książek Moniki Nerc. Na drodze Catriony i Grigoriya wciąż kolejne przeszkody, żeby mogli być w końcu razem. I tajemnice, które czekają nadal na odkrycie. Główni bohaterowie mają swój charakter i wzbudzają sympatię czytelnika. Nie chcę opisywać treści, żeby nie psuć Wam przyjemności z czytania, ale druga część w niczym nie ustępuje pierwszej. Otrzymujemy kontynuację, która jest dalszym ciągiem historii, tak skonstruowanym, że mogłyby to być po prostu kolejne rozdziały pierwszego tomu. Wszystko jest spójne logiczne. Brawa dla autorki, za to, że wciąż trzyma poziom. A ja zarwałam dla tej książki noc, co jest najlepszą rekomendacją. I jeszcze przed końcem czytania musiałam się upewnić, że będzie dalszy ciąg.