Dziedzic podziemia. Szept diabła

Pierwszy tom trylogii  "Dziedzic  podziemia" Moniki Nerc zrobiła na mnie duże wrażenie. Zacznę od tego, że pierwsze strony  "dziedziec podziemia:szept diabła" Nie wskazywały  na to, że to będzie  tak dobra książka , wręcz przeciwnie wydawało mi się, że to kolejna naciągana historia, jakich  pełno.   Och jak  cieszę się,  że tym razem się pomyliłam.  Książka z każdą stroną nabierała pikanteri.  Sceny erotyczne wywoływały na mojej twarzy  rumienic zawstydzenia. Natomiast sceny przemocy i funkcjonowania podziemia powodowały strach i przerażenie.  W książce opisana jest historia  Catriony której życie  zawaliło się po śmierci jej ukochanego, wzorowego  ojca, jednak czy na pewno był taki idealny?.  Gdy  wydaje  się, że jej życie wróciło do normalnosci poznaje Grigoriya,  rosyjskiego diabła,  szefa podziemi, dla którego zabijanie dla uzyskania korzyści i torturowanie w okrutny sposób zdrajców jest czymś naturalnym. Jego bezwzględności i  mrocznej natury  boją się wszyscy którzy go znają.  Czy można zakochać się  w kimś takim?   Czy ktoś kto od dziecka był szkolony  na zabójce może mieć w sobie jakieś uczucia? No i to zakończenie, ktore pozostawia tyle niewiadomych. Przecież ich historia nie może się tak skończyć.! Pani Moniko  nie ładnie pozostawiać czytelnika z takim mętlikiem w głowie i tyloma pytaniami bez odpowiedzi

Dużo słyszałam o wspaniałym debiucie młodej pisarki Moniki Nerc, powiem szczerze, że zaintrygowała mnie również okładka i te tajemnicze głębokie spojrzenie mężczyzny w tatuażach. "Mafia, krew i pieniądze. Tylko to się dla niego liczyło". Trudno jest, czuć cokolwiek w świecie, który rządzi się takimi prawami. Grigoriy nie znał innego życia, on był przywódcą, a mafia była jego domem. Nikt nie nauczył go czuć, zawsze tylko od niego wymagano. Był okrutny wobec swoich wrogów, nie znał litości, zawsze dostawał to co chciał...zawsze bez względu na cenę. W swoim świecie nie mógł okazywać słabości, a sumienie już dawno zagłuszył krzykami swoich ofiar. Kiedy wyszedł z więzienia miał jeden cel zemścić się na zdrajcach, którzy chcieli odebrać mu władze. Można by powiedzieć, że wcielenie zła nie może uwolnić głęboko skrywanych ludzkich uczuć, a może jednak? Kiedy diabeł spotyka Catrionę wie, że nie może jej stracić. Z jakiegoś powodu nie może o niej zapomnieć. Catriona miała swoje poukładane zwyczajne życie, dorastała w kochającej się rodzinie w przekonaniu, że jej ojciec był wspaniałym człowiekiem. To on od dziecka przekazywał jej miłość do samochodów. Często pomagała mu je naprawiać w ukochanym przez nich warsztacie. Po jego śmierci, dostała zlecenie od bogatego klienta, to była dla niej szansa, by ratować warsztat, który zaczynał tonąć w długach. Nie zdawała sobie sprawy jak to zlecenie wpłynie na jej życie. Od tego jednego spotkania wszystko się zmieniło. Na jej drodze staną sam diabeł, który postanowił, mieć ją na własność. Nagle tak stabilny dotąd świat Catriony zaczął się walić, każda kolejna odkryta przez nią tajemnica stawała się dla niej raną na sercu. Strach mieszał się z pożądaniem, niepewność z prawdą, nienawiść z miłością. Czy można pokochać diabła? Czy najniebezpieczniejszy gangster w stolicy ma serce? Czy jej serce zdoła wytrzymać bolesne ciosy i będzie w stanie bić balej? Miłość nie jest prosta, a życie nie jest bajką Catriona wie to najlepiej. Świat, w który została wciągnięta jest niebezpieczny, brutalny, bezlitosny, a rządzi nim Grigoriy. Czy w świecie w którym rządzi śmierć jest miejsce na miłość? Książka mnie pochłonęła od pierwszej strony. Świat rosyjskiej mafii to nie przelewki, a główny bohater jest bezlitosnym draniem. Czy zasługuje na miłość ? Myślę, że każdy na nią zasługuje i gdzieś tam w środku bije też i jego serce, które chce kochać i być kochane. Człowiek nie rodzi się z natury zły, tylko takim się staje. Mafia to nie bajeczne życie przetrwają w niej najsilniejsi. Catriona chociaż chwilami boi się tajemniczego i władczego mężczyzny to widzi w nim coś więcej niż tylko bestię. On przy niej się zmienia, a może to tylko jej złudne nadzieje? Polecam w 100% tą niegrzeczną, namiętną, mafijną i czasami wręcz brutalną historię dwojga ludzi, których jedno spotkanie zmieniło całe życie.

"Dziedzic podziemia. Szept diabła" to debiut literacki Moniki Nerc. Uważam, że autorce należą się gromkie brawa, ponieważ jest on bardzo udany. Czytając miałam wrażenie, że Monika ma już nie jedną książkę za sobą. Mamy tu historię Catriony i Grigoriya. Ona właśnie skończyła studia i znalazła nową pracę, która niestety nie jest spełnieniem jej marzeń i której szczerze nienawidzi. W wolnym czasie pomaga mamie w prowadzeniu warsztatu samochodowego. I to dzięki niemu poznaje samego diabła. Co przyniesie ta znajomość? Catriona jest niewinną osobą i uczynną. Doskonale sprawdza się również w roli przyjaciółki. Na szczęście umie też pokazać pazurki przeciwstawić się groźnemu panu i władcy. Jedynie nie potrafię rozumieć jej zafascynowania papierosowym oddechem. Jakoś nie widzę w tym nic pociągającego. Grigoriy to osoba bardzo tajemnicza, tak na prawdę do końca książki za dużo o nim nie wiemy. Na pewno jest furiatem i bardzo łatwo wyprowadzić go z równowagi. Emanuje władzą i jest bezwzględny. Trochę brakowało mi w tej książce rozmowy między głównymi bohaterami, żeby mogli lepiej się poznać. Tak na prawdę ona nic o nim nie wiedziała a już zaczęła żywić do niego jakieś uczucia. Było tylko kilka pytań i zdawkowe odpowiedzi. Na uwagę zasługują również bohaterowie poboczni. Nina jest świetnie wykreowana, ale to Staruszek zdobył moje serce. Operacja Pinky i kod żółty rozwaliły mnie na łopatki. To była prawdziwa mafia. Główny bohater się nie patyczkował i w książce nie raz polała się krew. Droga autorko dziękuję, że w końcu mafia była mafią. Jak były tortury nie wiedziałam czy mam zamykać oczy czy czytać dalej. Na próżno szukać tu deklaracji miłości, za to jest wielkie pożądanie. Relacja miedzy bohaterami jest bardzo skomplikowana i pełna niedomówień. Akcja goni akcję, dzieje się tu na prawdę dużo przez co ciężko jest nam odłożyć książkę. A zakończenie? Jak teraz wytrzymać do stycznia.

"Dziedzic Podziemia.Szept diabła". Debiutancka powieść Moniki Nerc i jednocześnie pierwszy tom nowej serii mafijnej, wyróżniającej się na tle innych tym, że akcja toczy się w Warszawie. Catriona, dziewczyna z różowymi włosami, o polsko-irlandzkich korzeniach i on Grigoriy, człowiek z tatuażami, który już swoim wyglądem wzbudza przerażenie. W momencie podpisania umowy na naprawę samochodu, co jest jedynie pretekstem do zawarcia bliższej znajomości, ich losy zostały nierozerwalnie z sobą złączone. Catriona wkracza w mroczny, brutalny świat, z którego nie ma już odwrotu. I nie wszystko jest takie, jakie wydawało się do tej pory. Całkiem udany debiut, a zakończenie zostawia nas z wieloma pytaniami bez odpowiedzi i nadzieją na ciąg dalszy tej historii.