Egzekutor

Ciekawa lektura w przystępnej cenie. Szybka dostawa. Serdecznie polecam.

Aleksander Parisi. Egzekutor w szeregach mafii bez cienia empatii. Dla niego nie ma znaczenia, czy zabija mężczyznę, czy kobietę, czy dziecko. To bestia jakich mało. Perfekcyjny Diabeł z czeluści piekielnych. Ale i on nie mógł być wolny. Wiązała go swoistą umowa z pachanem rosyjskiej mafii - Yuri Woronowem. Lecz i tu pojawiła się furtka, z której Alex chciał skorzystać. Stella Morgan. Zwykła kobieta doświadczona przez los codziennie walcząca o życie. To właśnie ona trafiła na Alexa. I to właśnie ona miała być narzędziem do wykonania zadania, po którym Alex miał zyskać wolność. Anioł kontra Diabeł. Czy Stella uratuje siebie a przy okazji Alexa? Czy jego da się w ogóle uratować? A może to on wciągnie kobietę do swojego świata niszcząc ją doszczętnie? Seria "Prawniczka Camorry" od samego początku okazała się być lekturą pasjonującą, satysfakcjonująca i elektryzującą. Każdy tom czytałam z zapartym tchem. Teraz przyszła kolej na czwarty, ostatni. I już mówię, że to za mało! Zdecydowanie przydałoby się jeszcze ze dwa co najmniej napisać. Ava i Artur? Tu odpowiadam na pytanie autorki z podziękowań - jestem za! A nawet za Amandą, która była niezłym ziółkiem, hehe. Już widzę oczyma wyobraźni jej pomysły w dorosłości i faceta, któremu przyjdzie się z nią użerać, hihi. Mogłaby wyjść z tego doskonała komedia romantyczna. Także trzymam mocno kciuki i mam nadzieję, że takich głosów będzie pojawiać się więcej a to tym samym będzie idealną motywacją dla autorki. Czwarta część okazała się być dla mnie najbardziej brutalną. Najbardziej przerażającą, okrutną i bestialskią. Czytając opisy poczynań ludzi mroku cała drżałam na to, na co jeszcze się pokuszą. Niezwykle realne i żywe obrazy nie chciały zniknąć. To było genialnie mroczne i okrutne. Wydarzenia zmieniały się niczym w kalejdoskopie. Nachodziły po sobie, ówcześnie rozbudowane do maksimum, budowały napięcie i mroczny klimat. Dynamiczna fabuła wbija w fotel od pierwszych stron. Nie zwalnia nawet na chwilę. Daje tylko złudne wrażenie monotonii, by za chwilę runąć w przepaść. Doskonała gra na emocjach. Kreacja bohaterów jak zawsze na najwyższym poziomie. Fajnie, że Lisa i James i tutaj dołożyli swoje trzy grosze. To było cudownie pokrzepiające i niosące nadzieję. Natomiast nasz główny bohater dostał cechy zła w najczystszej postaci. Przerażał i jednocześnie fascynował. Bestia w ludzkiej skórze. Chwile zatracenia i amoku dosłownie paraliżowały. Żal serce ściskał a w oczach kręciły się łzy. Dlaczego? Wszystkiemu winna przeszłość bohaterów. Zmiażdżyła mnie. Różnica wieku. Demony przeszłości. Walka z samym sobą i o wszystko co ważne mimo ogromnej niewiadomej i morza obaw. Zło kontra dobro. Smutek konta radość. Nienawiść kontra miłość. Oto co na Was czeka. Gratuluję Ani wyobraźni i wyjątkowego przelewania słów na papier. Ta historia złapała mnie w swe szpony. Raniła, kaleczyła duszę i serce. Wymuszała łzy niesprawiedliwości i koiła szczęściem - choć chwilowym i ulotnym. Rollercoaster emocjonalny. Z czystym sumieniem zachęcam do czytania. I oczywiście całą serię, nie tylko ten tom. Najlepiej z zachowaniem chronologii. Polecam Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

"Istnieją układy, w których życie nie jest najmocniejszą ​kartą przetargową. Tak właśnie było w jego wypadku". "Został stworzony do ​łamania ludzi, do sprowadzania ich na kolana, do wyciągania ​z nich najmroczniejszych sekretów. Jego spojrzenie wzbudzało ​poczucie winy, strach i niezdrową zgubną ciekawość". "Był jak krwawy bóg, który zniszczy wszystko na swojej drodze, ​ale było w nim też coś anielskiego. Anioł śmierci…" Kochani w tym miejscu miała być recenzja ale chyba coś nie pykło... Powstało wypracowanie

Doskonale wiecie, że jestem wierną fanką wszelakich mafijnych klimatów, oczywiście nie wykluczając gorących romansów. Pierwsza część serii „Prawniczka Camorry” zaskoczyła mnie bardzo, bardzo pozytywnie, a kolejne tomy spod pióra Pani Ani zachwycały mnie coraz bardziej. Jednak czy ostatnia, czwarta książka również podbiła moje czytelnicze serducho? Autorka tym razem na pierwszy plan opowieści wysunęła Alexandra Parisiego, bezwzględnego egzekutora, który wzbudza prawdziwy postrach w mafijnym półświatku. To człowiek, który bez mrugnięcia okiem wykonuje powierzone mu zadanie ze stu procentową skutecznością. Mężczyzna wyprany ze współczucia i bez grama sumienia. Dla niego nie ma znaczenia, kto okaże się jego kolejną ofiarą i nie cofnie się przed niczym, aby w pełni zrealizować swój plan. Inteligenty, mroczny, pociągający i intrygujący, ale ona sam uważa się za potwora, diabła w ludzkiej skórze, który nie jest w stanie odczuwać żadnych emocji. A mimo to nie zawahał się i dobrowolnie stał się mordercą na zlecenie rosyjskiej Bratwy, aby ratować jedynego przyjaciela i jego rodzinę. Nie przypuszczał, że wszystko to było okrutną i misterną manipulacją, by uzależnić go od rodziny Woronow. Gdy po raz kolejny wyruszył na polowanie za swoimi ofiarami, na jego drodze pojawiła się ONA — młoda kobieta z dzieckiem, o naturze anioła, którą wciągnął szantażem w bardzo niebezpieczną i brutalną grę. Czy aniołowi uda się okiełznać siedzącego w nim demona? A może w tym przypadku to diabeł pokona anioła i obedrze go ze skrzydeł? O matulu, co to była za historia!! Jeżeli do tej pory byłam tylko pod wrażeniem, to „Egzekutor” powalił mnie na łopatki. Pani Aniu brawo, brawo i jeszcze raz brawo! Uwielbiam w Pani książkach to szczegółowe dopracowanie i wymuskanie. Całość jest skrupulatnie przemyślana, a bohaterowie są nieszablonowi, nieidealni, a przede wszystkim nieprzewidywalni, Zarówno Stella, jak i Alex to dwie mocno pokiereszowane dusze, które przeszły przez prawdziwe piekło. Razem z nimi zostaliśmy wciągnięci w makabryczny i demoniczny świat rosyjskiej Bratwy. Poznaliśmy jej historię i razem z bohaterami przeszliśmy wyszukane i okropne tortury, które jeżą włosy na głowie. Zarys całej opowieści udowodnił, że nie wszystkie możliwości w mafijnej tematyce zostały wykorzystane. Z całą pewnością to nie jest ckliwy i delikatny romansik, gdzie spotkamy niby niebezpiecznego rycerzyka w lśniącej zbroi. To historia o bólu, samotności, odrzuceniu, wycofaniu i bardzo trudnej przeszłości pozostawiającej głębokie blizny nie tylko na ciele, ale i na duszy. To książka o dwójce osób, które w trudnych chwilach stają się dla siebie prawdziwym wsparciem i opoką. Mnie Alex zauroczył i zahipnotyzował, stał się mrocznym rycerzem na czarnym wierzchowcu, który w końcu pierwszy raz coś poczuł. Gooooorąco polecam. Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu NieZwykłemu.

,,Roz­ma­wia­li w mil­cze­niu, wy­mie­nia­li myśli. Jej wargi zda­wa­ły się szep­tać: Chcę ża­ło­wać… chcę żebyś mnie znisz­czył. Jego na­to­miast wtó­ro­wa­ły bez­gło­śnie: Na­praw mnie. Pokaż mi słoń­ce." ,, Egzekutor" to książka, która pokazuje okrucieństwo tego świata, gdzie śmierć może być nagrodą, a życie przekleństwem! Aleksander to człowiek bez skrupułów, jego dusza jest czarna, odarta z emocji i sumienia, to kim tak naprawdę jest Alex?- Egzekutorem? Najmroczniejszy człowiekiem tego świata? Panem życia i śmierci? Alexander Parisi jest małym chłopcem, którego pozbawiono praw do normalnego życia, w bestialski sposób zmiażdżono jego godność i to wszystko ukształtowało jego psychikę, tworząc mężczyznę niezawodnego i w każdym aspekcie życia precyzyjnego! Stella Morgan to kobieta, która stara się być jak cień, niezauważona, niewidoczna! Życie jej nie oszczędzało, już od młodych latach zabierając, to co najważniejsze-wiarę w ludzi! Stella i Alex to czarne i białe, Anioł i diabeł, woda i ogień, przeciwieństwa, które nie powinny się przyciągać! Czy między tą dwójką, nawiążę się nić porozumienia? Co jeszcze zgotował im los? Tego wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę, by znaleźć odpowiedzi na pytania! ,, Egzekutor" to już ostatni Tom serii Prawniczka Camorry, lecz mogę Was zapewnić, że ta część będzie żyła wiecznie, ze względu na to, że po jej przeczytaniu już nic nie jest takie same, ona została zakorzeniona w moim umyśle, by stale powracać do świata mroku, w którym anioł rozgościł się na dobre! Alexander to postać złożona, nie ma możliwości rozszyfrować go na dobre, ale w tym wszystkim to jest właśnie najpiękniejsze, ta niepewność, w jaki jeszcze sposób złamie on czytelnika! Stella jest kruchą kobietą, która w swoim życiu przeszła niejedno piekło, lecz mimo okrucieństwa losu, mimo bólu zadawanego przez życie, parła do przodu, by przeżyć każdy dzień i stała się aniołem, nieczystym jak łza, a poturbowanym i z otwartą raną na sercu. Relacja Alexa i Stelli nie jest łatwa, każdy z nich jest przerażony i niepewny, ale przede wszystkim odczuwają strach, przed tym, co czują, jak reagują na siebie! ,,Spraw­dzał, ile jest w sta­nie znieść czło­wiek, gdzie koń­czą się jego moż­li­wo­ści psy­chicz­ne, do­pie­ro potem do­bie­rał się do tych fi­zycz­nych." Cytat ten doskonale odzwierciedla, to co autorka robi z czytelnikiem, sprawdza, jaki próg psychiczny ma odbiorca książki, ile w stanie jest unieść! Zagłębiając się w psychikę bohaterów, autorka w równej mierze wkrada się w głąb psychiki czytelnika, nie można nazwać tego manipulacją, ponieważ ona w mroczny sposób stara się przekazać, że psychika ludzka ma luki, które przeciwnik w najmniej oczekiwanym momencie może wykorzystać. Normalność, każdy z nas inaczej ją interpretuje, dla jednych jest to życie bez skazy, a w książce autorka pokazuje, że normalnym człowiekiem może być każdy, lecz czasem inni nie pozwalają na tę normalność! Miłość jest trudna, a zwłaszcza w środowisku, w którym nienawiść jest codziennością, gdzie miłość może być jedynie idealnym celem do upadku, lecz trzeba pamiętać, że to uczucie może dawać siłę, która już dawno została odebrana! Aleksander i Stella przeszli drogę, która nie była usłana kamieniami, ich droga do siebie była usłana dywanem z żyletek, mocne stwierdzenie, ale tak bardzo odzwierciedlające, to przebytą przez nich drogę, czy na samym jej końcu był happy end? Tego już nie zdradzę! Muszę się wam przyznać, że ta recenzja jest jedną z najtrudniejszych recenzji, jakie kiedykolwiek pisałam, nie ze względu na treść książki, nie ze względu na brutalne sceny, a dlatego, że boję się, iż słowa nie odzwierciedlają tego arcydzieła, jakie stworzyła Anna Falatyn. Na temat ,,Egzekutora" można się rozpisywać bardzo długo, a i tak nie wszystko zostanie ujęte w sposób, na który zasługuje, dlatego ja was zachęcam do sięgnięcia po książkę, by dostrzec piękno tej historii! ,,Egzekutor" nie mieści się w żadnej skali, oceniam książkę 11/10!