Give me hope

Książkę uważam za udany debiut autorki, która mimo młodego wieku ma swój, bardzo dobry styl pisania. Powieść czyta się bardzo dobrze. Inspiracja prawdziwymi wydarzeniami dodaje autentyczności fabule. Jednak kumulacja negatywnych zdarzeń w życiu Hope jest wręcz niewiarygodna. Stanowczo za dużo się dzieje. Szykanowanie w szkole, choroba ojca, owiana tajemnicą śmierć matki czy próba gwałtu to bardzo wiele jak na jedną osobę. Zapewne przedstawienie tych wszystkich wydarzeń miało pokazać trudy życia codziennego młodej dziewczyny, jednak nagromadzenie ich w dość krótkim czasie daje niewiarygodny efekt. Moim zdaniem lektura decydowanie dla młodszego pokolenia. Być może uświadomi części osób jak okrutne może być życie, a naśmiewanie się z innych i ocenianie, to zachowania, które mogą doprowadzić do tragedii. Książka daje do myślenia.

Szkoła wydaje się dla większości miejscem spotkań z przyjaciółmi, nauki i zacieśniania więzi. Jednak każdy, kto do szkoły chodził zdaje sobie sprawę, że nie zawsze jest kolorowo. Nie zawsze każdy czuje się w niej komfortowo i bezpiecznie. Zawsze jest podział na grupy tych bardziej lubianych, gwiazdy, kujonów i osób dręczonych. Hope należała do osób, które są gnębione, wyśmiewane, ale ma nadzieję, że niebawem wszystko się zmieni. Zmiana szkoły, zaczęcie wszystkiego od nowa, nowa nadzieja, szansa na nowy start. "Ludzie byli okrutni. Uważali mnie za kogoś gorszego." Szkolny gwiazdor Lucas, który ma wszystko zwraca na nią uwagę. Marzenie każdej dziewczyny, ale czy Hope będzie miała siłę, aby się bronić przed uczuciami, które się między nimi rodzą ? Czy będzie w stanie zaufać i postawić wszystko na jedną kartę ? Od przeszłości jednak nie da się tak łatwo uwolnić, powraca niczym boomerang. Czy Hope da radę podnieść się ponownie ? Czy Lucas da jej siłę do walki ? "Pragnął moich tajemnic, słabości, jak również tych dobrych stron. Jednak nie mogłam mu tego dać - nikt nie był na to gotowy.” Książka, która pokazuje szarą rzeczywistość osób dręczonych w szkołach. Nigdy nie zrozumiem tego, dlaczego nikt z tym nic nie zrobi, gdzie jest kadra nauczycielska ? Gdzie jest dyrektor ? Takie sytuacje będą się zdarzały, jeżeli będziemy milczeć. Multum emocji, refleksji i rozmyśleń pozostaje po lekturze tej książki, które rodzą kolejne pytania. Dlaczego tak się dzieje ? Dlaczego nikt z tym nic nie zrobi. Dlaczego osoby dręczone milczą ? Może powinniśmy się nad tym zastanowić. Jest parę niedociągnięć, parę aspektów do których można się przyczepić, ale jak na debiut uważam, że jest on naprawdę udany. Bohaterowie są żywi, pełni emocji, a nie sztucznie wykreowani. Widać, że tę historię pisało samo życie. Jednak chciałabym przeczytać ciąg dalszy i jak potoczyło się dalej życie Hope. Druga część byłaby bardzo mile widziana. Nie będę spojlerować i pisać, jakie mam marzenia, bo jak dla mnie jest to takie półotwarte zakończenie i po części zaskoczenie. Jeżeli chcesz oderwać się od erotycznych romansów, mafii czy ochroniarzy to zdecydowanie tytuł, który da do myślenia i skłoni do refleksji.

Książkę trudno opisać słowami... jest przepełniona tyloma emocjami, że ciężko się w niej nie zakochać. Bardzo polecam!

Give me hope to nie jest kolejna romantyczna książka z księciem na białym koniu i milionem słodyczy wokół pary. Jest o prawdziwym życiu, o tym, co może nas w nim spotkać. Hope od wielu lat jest obiektem drwin i nieprzyjemnych żartów ze strony swoich rówieśników. Nie radzi sobie z tym dobrze, za każdym razem, kiedy czara goryczy się przelewa, dziewczyna nie zna innego sposobu jak zastąpienie bólu psychicznego, bólem fizycznym. Czuje się załamana do tego stopnia, że okalecza samą siebie. Pewnego dnia Hope dowiaduje się o tym, że jej najukochańszy ojciec jest poważnie chory, muszą się przeprowadzić, co wiąże się również ze zmianą szkoły. Hope nie wiąże nadziei na to, że tym razem będzie inaczej. Jednak los potrafi być przewrotny i zafundować nam wszystko. To właśnie w nowej szkole Hope poznaje Lucasa. Jest najbardziej lubianym chłopakiem w szkole, jednak to na nią właśnie zwrócił uwagę. Banalne prawda? Ale wcale takie nie jest, uwierzcie mi, że to co dzieje się później, jest jednym wielkim wachlarzem emocjonalnym. Nie jestem pewna czy da się w ogóle opisać słowami to, co przeżywa się podczas czytania tej lektury. Emocje, które Adrianna przelała na kartki swojej książki są tak prawdziwe, że niejednokrotnie czułam ukłucie bólu w sercu, ponieważ cała oddałam się tej książce. Może się wydawać, że znasz zakończenie tej historii, bo w końcu motyw jest tak dobrze wszystkim znany, ale uwierzcie mi, wszystko co będziecie obmyślać, spali się na panewce. Nie zliczę ile razy płakałam na tej książce, ale końcowe strony czytałam tak długo, ponieważ co chwile musiałam ocierać łzy. Jest to zdecydowanie jeden z najlepszych debiutów jakie miałam przyjemność przeczytać. Autorka wspaniałe odnajduje się w roli pisarza, wie jak przyciągnąć czytelnika, przepięknie manewruje emocjami. Naprawdę nie umiem ująć w samych słowach jak bardzo jestem wdzięczna Adriannie, że postanowiła napisać swoją książkę. Ponieważ przeżywałam nie tylko piękna podróż ale i wiele się nauczyłam. Z całego serca polecam wam Give me hope, jest to książka pełna bólu, rozpaczy, zawiedzenia ale i nadziei.