Jego asystentka

A.E. Murphy nie zawiodła. Podchodziłam do tej książki 3 razy. Muszę przyznać,że pozytywnie mnie zaskoczyła.

Młoda, Rose zostaję asystentką Ezry Conti przystojnego mężczyzny, która ma cudowną żonę i córkę. Ezra jest wierny swojej żonie, jednak coś się zmienia kiedy Rose zaczyna spotykać się z kierownikiem. Ezra staje się zazdrosny i zaborczy, ale przecież Rose nie jest jego dziewczyną. Ezra zbliża się do dziewczyny. Chociaż oboje wiedzą, że jest to złe i zrani ich najbliższych. Jestem w totalnym szoku. Nie przepadam za wątkami zdrady no ale to było takie dobre. Świetna historia, przemyślana dokładnie i napisana tak lekkim piórem. Główni bohaterowie mają oni wiele problemów, rozterek i błędów dzięki czemu są oni realni aż do bólu. To świetna lektura. Nie jest to typowy romans biurowy, bowiem pełno w nim realności i niecodziennych uczuć, które ciężko zrozumieć.

Kiedy zaczęłam ja czytać miałam trochę mieszane uczucie. Książka ma różne opinie. Z opisu wiedziałam, że będzie romans z szefem i to żonatym. Ale im bardziej się w nią zagłębiałam, tym bardziej mnie przyciągała. Książkę czyta się rewelacyjnie. Napisana w taki sposób, że aż chciało się czytać. Ma ok. 470 str. i czyta się ja błyskawicznie. No o ile się ma czas bo ona tak kusi, że wszystko inne spada na dalszy plan. Rose, młoda dziewczyna zaczyna prace jako asystentka Ezra. I już sam fakt jak ta prace zdobyła powoduje uśmiech na naszych twarzach. I nie, ni zaczęła romansem i eksponowaniem własnego ciała. Wręcz przeciwnie jej wygląd i zachowanie początków był zupełnie inne. To było postawienie Ezro wyzwania. Weszła szturmem i pokazała, że jest idealną kandydatką na to stanowisko. Jest dość specyficzna. Z czasem się zmienia... Ezra to mężczyzna, który daje szansę Rose i zatrudnia ja jako asystentkę. Daje szansę to za mało powiedziane albo za dużo. On zostaje postawiony przed faktem i poniekąd "zmuszony" ta szanse dać. Szybko się przekonuje, że Rose jest nie tylko asystentką ale staje się jego przyjaciółka i....zakochuje się w niej choć star się tego nie okazywać. Czytałam kilka książek z motywem biurowego romansu. Póki co ta jest najlepsza. To uczucie nie powinno się zdarzyć, a jednak rosło i wybuchło z siłą. Początków zaczyna się od wzajemnej przyjaźni. Cięte riposty, relacja daleko odbiegająca od sztywnej szef-podwładna. Raczej relacja dójki przyjaciół, którzy razem pracują. Uzupełniają się idealnie w pracy. Początkowo książka zapewnia nam mnóstwo sytuacji komicznych, zabawnych. Z czasem jednak fabuła się rozwija i Rose i Ezra nawiązują romans. Az czuć te emocje. Niestety uczucie między nimi nie jest usłane różami. Nie a tu typowego romansu. Wyznają sobie miłość i jest cudnie od odchodzi od żony i żyją długo i szczęśliwie. Są takie momenty, że aż pojawiają się łzy. Autorka nieźle potrafiła namieszać w tej historii. Niektóre momenty czyta się wstrzymując oddech i aż otwieramy szeroko oczy. Autorka nie oszczędza ani Rose, ani Ezry. Autorka świetnie wykreowała postaci. Ta książka należy do gatunku książek, które się uwielbia lub wręcz przeciwnie. Po pierwsze wątek romansu z żonatym facetem. Może gdyby się okazało, że jest on nieszczęśliwy w małżeństwie byłoby prościej. Ale początków mamy tu obraz Ezra kochającego własną rodzinę. Dopiero pod koniec mamy pełniejszy obraz jego małżeństwa. Rose też nie jest typowa zakochana i ta, co "ukradła męża" Początkowo próbuje się wycofać, w zasadzie zanim ogóle romans się zacznie ale z miłością nie da się walczyć. Książka jest pełna emocji i dość trudna jeśli chodzi o relacje. Książka jest świetna, historia także pięknie przemyślana. Wiem, że motyw romansu pozamałżeńskiego (zwłaszcza że żona nie była przedstawiona jako to zła i wiedźmowata a normalna kobieta) na polskim rynku książkowym to mniejszości. Nie oceniajmy jednak książki na złą tylko dlatego, że wyznajemy inne wartości niż bohaterowie. Osobiście kibicowałam Ros i Ezro. Czasem aż czułam żal, że tak długo musieli walczyć o własne szczęście.

[..] „ I nigdy, w całym życiu, nie byłem nikogo tak pewny. Ani przez chwilę nie zastanawiałem się, czy robię dobrze, bo… To zawsze wydawało się dobre.”[..] Rosa jest dość specyficzną osobą. Jest miła, nieśmiała, inteligentna ale woli ubierać się inaczej niż większość kobiet i ukrywa swoje ciało pod obszernymi ubraniami, bo nie chce zwracać na siebie uwagi. Do tego musi mieć wszystko poukładane idealne. Jest asystentką przystojnego biznesmena Ezry. Gdy ten podczas kłótni z żoną, upokorzył kobietę przed całą firmą. Życie Ros zaczyna się zmieniać. Zaczyna spotykać się z kimś. I nagle jej szef zaczyna mieć z tym problem, a żeby było tego mało między Ros i Ezrą zaczyna rodzić się pożądanie, którego nie powinno być. Co się stanie gdy posuną się o krok za daleko? Przecież nie powinni tego poczuć? Czy można zakochać w kimś innym jak jest się zakochanym w żonie? A może to nie było prawdziwe uczucie? „Jego asystentka” to najlepsza książka z motywem romansu biurowego jaką czytałam. Książka dosłownie pochłonęła mnie i zarwałam z nią noc. Wszystko w tej historii jest doskonale dopracowane i do tego z wyczuciem. Duża różnica wieku między bohaterami, uczucie które nie powinno się pojawić, przyjaźń, zdrada, zazdrość, miłość, pożądanie, prześladowanie. Bohaterowie są doskonale wykreowani i wyjątkowi pod każdym względem. Jak czytałam to sama w pewnym momencie nie wiedziałam co jest już dobre, a co nie. Autorka zapewnia nam emocjonalną przeprawę od której nie będziecie chcieli się oderwać. Śmiałam się, płakałam, wkurzałam a nawet bałam gdy kolejna strona przynosiła mi coś innego. Ros pod wpływem nowych doświadczeń zmienia się, wewnętrznie i zewnętrznie. I pierwsze co mi przyszło do głowy jak przeczytałam, że Rose to jest jak Ula z Brzyduli. Ale bardziej pokochałam Rose. Genialna książka która chwyta za serce i jest niegrzeczna więc z czystym sumieniem polecam. https://www.instagram.com/historie_budzace_namietnosc/

*PRZEDPREMIEROWA RECENZJA PATRONACKA* . . „Raz na jakiś czas wydawało mi się, że moglibyśmy zostać przyjaciółmi, ale szybko uświadamiałam sobie, jak bardzo się myliłam. Teraz zdaje się, że zaczął się starać, ale może już być za późno, bo nigdy więcej mu nie zaufam. Wbił mi nóż w plecy. Jak można wybaczyć coś takiego?” . . Rose Sinclair ma 23 lata i właśnie stara się o wymarzoną posadę asystentki w firmie WhyTech. Jest dość nietypową osobą, która ma zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i lekkiego świra na punkcie liczby 6. Lubi porządek i jest poukładana. Zdecydowanie nie można o niej powiedzieć, że jest seksowna, ponieważ ubiera się w zbyt obszerne i niezbyt ładne ubrania, ale ma gdzieś to, co sądzą o niej inni. Jednak do czasu. Wydaje się, że ta sterta ubrań ma być jej zbroją. Chce, aby ludzie dostrzegali ją taką, jaka jest wewnątrz. Nie chce mieć łatki seksownej asystentki prezesa. Marzy o szczęśliwej rodzinie, ale nie ma wielkiego doświadczenia w randkowaniu. Ezra Conti natomiast jest prezesem WhyTech i w połowie Włochem. Ma 37 lat, wspaniałą ponętną żonę i 10-letnią córkę. Wydaje się, że ma wszystko i jest szczęśliwy. Jest poukładany, bywa żartobliwy i w zasadzie zawsze wie czego chce. Szanuje swoich pracowników i stara się z nimi nie spoufalać, jednak między nim, a Rose nawiązuje się nić porozumienia. Stają się przyjaciółmi, współpraca układa się im świetnie i doskonale się rozumieją. W pewnym jednak momencie Ezra zaczyna na nią patrzeć trochę inaczej. W sposób, w który zdecydowanie nie powinien. . Sięgając po „Jego asystentkę” A.E. Murphy bałam się, że będzie to typowy biurowy romans, ale to, co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. To było po prostu niesamowite! Tak intensywne i dobre, że aż żałuję, że ta książka się skończyła. Opis kompletnie nie oddaje tego, czego możecie się po tej pozycji spodziewać. Autorka dostarczyła mi tylu różnych emocji, że aż ciężko mi to wyrazić słowami. Chwilami było bardzo zabawnie, szczególnie, gdy na horyzoncie pojawiały się razem Rosie i jej przyjaciółka Laurie, która cierpi na zespół Tourette’a. Nie mogłam powstrzymać się od śmiechu. Dziewczyny stanowią naprawdę świetny duet. Ale nie zawsze było tak różowo. Wiele razy było mi po prostu żal głównej bohaterki i tego, jak traktowali ją inni ludzie, m.in. również Ezra. Niestety żyjemy w takich czasach, że bardzo zwraca się uwagę na wygląd zewnętrzny i często ludzie właśnie oceniani są przez pryzmat tego, jak się ubierają, czy wyglądają. Musimy pamiętać, że pod tym wszystkim kryje się normalny człowiek, którego należy traktować z należnym mu szacunkiem. Historia Rosie i Ezry strasznie mnie wciągnęła i nie mogłam się doczekać, aby poznać jej zakończenie. Wiele razy kusiło mnie, aby zerknąć na ostatnie strony, ale nigdy tego nie robię, aby nie zepsuć sobie frajdy z czytania. Tej książki nie dało się odkładać i mimo, że liczy prawie 500 stron, to połknęłam ją naprawdę szybko. Narracja została przedstawiona wyłącznie z perspektywy Rosie i troszkę zabrakło mi historii widzianej oczami Ezry. Fabuła była naprawdę ciekawie skonstruowana i ani przez chwilę się nie nudziłam. Cały czas się coś działo i wszystko miało swoje właściwe miejsce. Może występuje tu popularny wątek romansu z szefem, ale Autorka dodała tu również inne wątki, które powodują, że ta historia jest inna od wszystkich. Skupia się bowiem głównie na dylematach moralnych obojga bohaterów, ale przecież serce nie sługa… To książka, która zdecydowanie nie jest płytka, ponieważ porusza wiele trudnych tematów. Pokazuje np. oblicza różnych zaburzeń i tego, jak ludzie sobie z nimi radzą. To opowieść o zakazanej miłości, która nie powinna się zdarzyć, namiętności, która prowadzi tylko do kłopotów, prawdziwej przyjaźni, ale również o trudnych decyzjach, które często przychodzi nam podjąć, a które mogą skrzywdzić inne osoby. Ale nikt nie mówił przecież, że w życiu będzie łatwo. Zdecydowanie polecam! To jedna z lepszych książek, które ostatnio czytałam!