Jego obietnica

"Zaakceptuj fakt, że czasem świat okazuje się pieprzonym piekłem i nie zdołasz tego naprawić, nawet gdybyś bardzo chciała." "...czasem łatwiej otworzyć się przed kimś, kto jest dla nas obcy. Przed kimś, kto nie będzie skupiał się na rozwiązaniu naszego problemu. Kto po prostu wysłucha." "...naszym życiem rządzą złe decyzje podjęte pod wpływem nastroju bądź chwili." Sara Mróz zawsze była kobietą dociekliwą, entuzjastycznie nastawioną do świata ale równocześnie spokojną i cichą. Nie raz jednak udowodniła, że drzemie w niej wybuchowy temperament oraz silna potrzeba bronienia własnych opinii. Gdy walczy o coś, na czym jej zależy, albo gdy coś ją wkurzy, potrafi pokazać pazury i być nieprzewidywalna. Zawsze i we wszystko angażowała się na 100%. Podczas rozmowy w pełni skupiała się na drugiej osobie patrząc jej w oczy i nie bujając w obłokach oraz nie sprawiając wrażenia znudzonej dzięki czemu ludzie szybko obdarzali ją zaufaniem. Zawsze pracowała ciężej niż inni aby zrealizować swoje marzenia i nie rozczarować rodziców gdyż podświadomie starała się sprawiać im jak najmniej kłopotów. Niestety sytuacja jaka ją spotkała w Warszawie sprawiła, że jej życie wywróciło się o 180 stopni a iskra jaką w sobie miała zagubiła się gdzieś po drodze i kobieta przestała walczyć o to, by ją odnaleźć. Czy coś lub ktoś jest w stanie jej pomóc aby znowu odzyskała dawną siebie? "Potrzebuję kogoś, kto przypomni mi, że to, kim jestem, nie jest złe. Potrzebuję kogoś, kto da mi przestrzeń i wsparcie, kiedy będę zaczynać od nowa." "Nienawidzę tego, że przez własną głupotę stałam się zagubiona i niepewna. W mojej głowie znajduje się za dużo złych emocji. To coś, czego nigdy w sobie nie miałam. Coś, co nie pasowało do mojej natury." "Nie staram się przecież o pracę w prestiżowym magazynie, a w lokalnej gazecie, w Tomaszowie Lubelskim. W mieście, do którego planowałam wracać jedynie na urlopy i święta. Jedna decyzja sprawiła, że to niewielkie, senne miasteczko na Lubelszczyźnie ma stać się moim azylem, choć traktuję to bardziej jak zesłanie." Mikołaja Strzeleckiego można określić jako mężczyznę apodyktycznego, wymagającego, trudnego, silnego i seksownego, który lubi rozkazywać innym ludziom kontrolując ich i mając nad nimi władzę. Do tego jest szczery, samolubny i pewny siebie. To typ mężczyzny, który sięga po to, czego chce. Robi karierę w wymarzonym zawodzie i przyciąga wzrok wszystkich kobiet. Z całą pewnością jest również inteligentny i dobry. Niestety mężczyzna w swoim życiu nie zaznał wiele dobra a los co i rusz przysparzał mu przykrych niespodzianek. Przyszedł moment, że zamknął się w sobie i postanowił odizolować gdyż uznał, że tak będzie najbezpieczniej dla siebie i innych... "Za szybko uwierzyłem w to, że życie w końcu rozdało mi lepsze karty." "Nie mogę w pełni pokładać nadziei w szczęśliwym zakończeniu. W moim życiu to jebany luksus, na który nigdy nie było mnie stać. Udowadniano mi to od dnia moich narodzin, więc dlaczego teraz miałoby być inaczej?" "Pan architekt onieśmiela; wszyscy wokół pragną jego uwagi, jednocześnie się jej bojąc." Czy spotkanie Sary zmieni coś w życiu Mikołaja? Czy jest szansa, że oboje sobie pomogą i przezwyciężą wszystkie przeciwności? Bo musicie wiedzieć, że ich wewnętrzne demony to nie jedyne problemy z jakimi będą musieli się zmierzyć... Zdecydowanie ten rok obfituje w bardzo udane debiuty a "Jego obietnica" bez dwóch zdań jest jednym z nich. Przede wszystkim chciałybyśmy zwrócić uwagę na fakt, że autorka stworzyła niesamowitą chemię pomiędzy bohaterami! Mimo, że historia jest raczej w tonie tych spokojniejszych jak powieści obyczajowe z romansem w tle to napięcie między Sarą a Mikołajem jest niemalże namacalne a gorące sceny w książce są tak opisane, że uhhhh...

Sara Mróz miała swoje życie w stolicy. Rozwijała się jako dziennikarka. Uwielbiała to, co robiła. Była w żywiole. A jednak zaszło coś, co zmusiło ją do powrotu do rodzinnego Tomaszowa Lubelskiego. To właśnie tu musi poszukać pracy. Jednak i tutaj los postanowi ją sprawdzić. Na jej drodze postawił bowiem tajemniczego i nie do końca uprzejmego mężczyznę z blizną na twarzy. Jak się później okazuje, jest nim sławny architekt, Mikołaj Strzelecki, z którym musi przeprowadzić wywiad. Mężczyzna odmawia, by później czekać na nią przed redakcją. O co chodzi? Dlaczego jest taki nieprzystępny? Co się wydarzyło w jego przeszłości? Tego będzie chciała się dowiedzieć Sara. Ale jakby było mało, będzie musiała zmierzyć się z własnymi demonami przeszłości. Czy kobieta odkryje prawdę? Czy będzie im dane zgłębić znajomość? Jaką obietnicę złożył Mikołaj i komu? Zostań śledczym i zbadaj sprawę. Znajdź odpowiedzi na wszystkie pytania. Jak tylko zobaczyłam, że autorka z Lubelszczyzny wydaje książkę, to wiedziałam, że będę chciała koniecznie ją przeczytać. U "nas" bardzo mało jest autorek. Te, których twórczość znam, mogę zaliczyć na palcach obu rąk. Dlatego z taką niecierpliwością oczekiwałam chwili, kiedy będę mogła zagłębić się w historię. Szczególnie, że autorka postawiła na dziennikarstwo, co również jest dość okazjonalnym motywem. A szkoda. Dlaczego? Bowiem zawód dziennikarza wymaga otwartego umysłu, inteligencji i odwagi. To nie tylko same przyjemnością. To również lęk, strach wynikający z niezadowolenia opisywanych osób. A także jest to zawód, który może ściągnąć tragedię. I właśnie to wszystko bardzo ładnie opisana Ania. Pokazała wszystkie możliwości i zrobiła to bardzo realnie. Główna bohaterka, Sara, była właśnie taka, jak wspominałam powyżej. Inteligentna i odważna a przy tym serdeczna, empatyczna i miła. Polubiłam ją od pierwszej chwili. Za to Mikołaj Strzelecki od samego początku mnie intrygował. Czułam niepokój. Miałam co do niego pewne obawy. Autorka zachowała jego tajemniczość i aurę nieprzystępności. Element mroku, który nie pozwolił mi na odetchnięcie. Akcja w debiucie autorki zmienia się niczym w kalejdoskopie. Raz jest tak normalnie i wesoło, raz niezwykle gorąco, by za chwilę wpadł element przerażenia i scen mrożących krew w żyłach. Zwieńczeniem tego wszystkiego jest fakt, że historia Sary i Mikołaja wymusza łzy. Zarówno te spowodowane smutkiem i niesprawiedliwością losu, jak i tymi ze wzruszenia. Bardzo dobry debiut. Debiut, który dla mnie nim nie jest. Dlaczego? Bowiem ani razu tego nie odczułam. Gdybym nie wiedziała, to w życiu bym nie zgadła. Autorka ma niezwykle naturalny i lekki styl. Taki niewymuszony, gdzie wątki płyną niczym życiem pisane. Nie skupia się tylko na suchych faktach. Wszystko zostało bardzo ładnie ubrane w odpowiednie emocje. A tych nie brakuje. Jestem zachwycona i oczarowana tą historią. Naprawdę mi się podobała i czytałam ją z czystą przyjemnością. Zachęcam do czytania bo warto. Zobaczcie sami co los zgotował bohaterom i jak siebie poradzili z przeszkodami rzucanymi pod nogi. Polecam. _____________ Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

Podobno mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus. Rzeczywiście wiele nas różni, jednak mimo to jesteśmy dla siebie uzupełniającą siłą. Sara Mróz w wyniku pewnych zdarzeń opuszcza Warszawę, zostawiając za sobą całe dotychczasowe życie. Incydent, do którego doszło w stolicy pozostaje rysą na jej karierze dziennikarskiej. Odebrał jej satysfakcję i radość z wykonywania zawodu. Kobieta wraz z powrotem w rodzinne strony, stawia wszystko na jedną kartę i zaczyna od nowa. Jednym z jej pierwszych poleceń służbowych jest przeprowadzić wywiad z architektem, Mikołajem Strzeleckim. Jak się okazuje to nie ich pierwsze spotkanie. Choć nie należało ono do najprzyjemniejszych, nie oznacza to, że kolejne będą równie nie udane. Mimo odmowy ze strony mężczyzny co do udzielenia wywiadu, Sara nie jest osobą, która tak łatwo odpuszcza. Chce poznać co kryje się za głębią zielonych oczu i blizną na twarzy powściągliwego architekta. "Jego obietnica" to prawdziwa perełka, która oszałamia formą. Ta książka wiele mówi o Autorce. Przede wszystkim świadczy o jej dojrzałym warsztacie pisarskim. Doświadczenia i emocje bohaterów werbalizuje za pomocą bogatego języka, które przemawiają do wyobraźni czytelnika i urzeczywistniają przedstawiony świat. Doskonale wie jak połączyć ze sobą wszystkie elementy i zbudować tym samym odpowiedni klimat powieści. Żonglowanie strefą emocjonalną przychodzi jej z niesamowitą lekkością, dzięki czemu miedzy mną o fabułą powstała osobliwa chemia. Moje serce wielokrotnie dudniło i chciało wyrwać się z piersi, a emocje wzbierały z każdą kolejną stroną, by w końcu wybuchnąć z całą mocą. Książka wręcz skrzy się od scen wymuszających łzy bądź powodujących rumieniec na twarzy. Ania Ciołko z niezwykłą umiejętnością nadała aktom miłosnym właściwą wymowę. Są soczyste i bardzo intymne, a mimo wszystko zostawiają pole do popisu wyobraźni czytelnika. Na samą wzmiankę o Mikołaju ciało przejmują pierwotne instynkty.