Kiedy wstanie świt

Najlepsza książka z westernem.

Piękna

"Stąpaliśmy po cienkiej granicy, ale czy rzeczywiście mogłabym zatrzymać to, co się między nami działo? Czy ktokolwiek był w stanie to zatrzymać?". Jeśli poszukujecie pięknego, porywającego i niezwykle romantycznego romansu, to właśnie ta książka powinna stanąć przed Waszymi oczami. Nie jesteśmy pewne czy to właśnie motyw #agegap czy może zakazane uczucia, rodzące się między bohaterami pomimo przeciwności losu, sprawiły, że książka porwała nas bez reszty, czy po prostu tak dobrze znane nam pióro autorki, którego nie sposób nie lubić. Z pewnością całość spowodowała, że jesteśmy książką oczarowane ❤️ Dla tej książki warto zarwać nie jedną noc. Przez nią można zatracić się w poczuciu, która jest godzina, absolutnie nie odczuwając zmęczenia. Historia Luny i Caleba rozpoczęła się już w jej dzieciństwie. Znali się od lat, a dokładniej to Caleb do czasu powrotu Luny ze studiów był jej przyszywanym wujkiem. Nie spodziewali się oboje, że trzy lata rozłąki spowodują, że spojrzą na siebie z zupełnie innej perspektywy oblewając się zawstydzeniem i wzajemnie wprawiając się w osłupienie ? "Stanowił kwintesencję pierwotnej męskości. Takich mężczyzn pożądają wszystkie kobiety tego świata – silnych, władczych, trochę aroganckich. I jeśli któraś się z tym nie zgadza, niech pierwsza rzuci kamień!". Chemia, która rodzi się pomiędzy bohaterami sprawiła, że pomimo tak wielu przeczytanych romansów na nowo poczułyśmy motyle w brzuchu. To co zaczęło rodzić się w powolnym tempie między bohaterami było nie do opisania, a przynajmniej żadne słowa nie są w stanie odtworzyć tego, jak doskonale autorka budowała napięcie pomiędzy Luną i Calebem. Cała powieść została osadzona w klimacie dzikiego zachodu, opowiadając o wierzchowcach, zaganianiu bydła i innych ciekawostkach związanych z farmą i teksańskimi obyczajami. Nie sposób nie odczuć tej atmosfery. Caleb okazał się być mężczyzną z krwi i kości, swoje ciało wyrzeźbił ciężką pracą na farmie, co nie uszło uwadze Luny. Dostrzegła w nim nie tyło przystojnego faceta, ale kogoś przy kim mogła czuć się bezpiecznie. A tego w życiu bardzo jej brakowało od czasu śmierci matki. "I choć unikała mojego spojrzenia, wyraźnie zawstydzona, sam nie potrafiłem powtrzymać uśmiechu. Rozumiałem, że pakujemy się w kłopoty, ale… cholera, pragnąłem tych kłopotów jak niczego innego na świecie". Poza płomiennym romansem autorka wplatała do powieści również perypetie związane z problemami rodzinnymi przedstawiając ciężką relację z jej ojcem. To skutecznie odciąga czytelnika od kłębiących się motylków w brzuchu wprawiając w zadumę - jak daleko posunie się relacja Luny i jej taty? Czy ich konflikt będzie trwał już wiecznie? W powieści poznacie wiele postaci pobocznych, wzbudzających spore zaciekawienie. Przynajmniej dwie pary aż się prosiły o własną część o ich perypetiach. Naprawdę trzymamy kciuki, aby udało się rozwinąć ich wątki w przyszłości ❤️ „Córka mojego najlepszego przyjaciela nie mogła być tak piękna. A ja nie mogłem nawet myśleć o niej w ten sposób. Dlaczego w ogóle o niej myślałem?!”.