Mroczny książę fae

książka przyszła w idealnym stanie

Mroczny książę Fae… kiedy przyszła do nas propozycja przeczytania erotyku z wątkiem fantastyki pomyślałyśmy „wow!”, to coś dla nas! Ale musimy rozwiać wątpliwości – daleko jej do 50-sięciu twarzy Greya ? Książka niewątpliwie jest pełna zagadek, tajemniczych stworzeń i niebezpieczeństw. Wydaje nam się, że możemy otwarcie się przyznać, że pomimo przeczytania, pewnie wiele wątków do teraz mogło by nas zaskoczyć, gdybyśmy czytały ją po raz drugi. Z fantastyki jest w niej ogrom nowości, z którymi nie miałyśmy dotąd styczności, co świadczy o dużej wyobraźni autora. Jesteśmy pewne, że wiele może nas jeszcze zaskoczyć w kolejnym tomie ? "Ona jest nar­ko­ty­kiem; wi­ru­sem w moim or­ga­ni­zmie, który musi zo­stać zwal­czo­ny. Nic w niej nie ma sensu – jest cho­dzą­cą sprzecz­no­ścią, nie jest tym, za kogo ją uwa­ża­ją. Je­stem wy­star­cza­ją­co do­ro­sły, by znać róż­ni­cę – by wi­dzieć tę róż­ni­cę – a jed­nak nie je­stem w sta­nie roz­gryźć ani zro­zu­mieć, dla­cze­go jej krew mnie wzywa. Dla­cze­go? Dla­cze­go mia­ła­by to robić?" Niestety po za tym, że szczerze doceniamy książkę za barwny świat, to nie możemy powiedzieć zbyt dużo dobrego o samym „Mrocznym” księciu Fae, któremu naszym zdaniem wiele brakowało do bycia tym mrocznym. Będąc wampirem zwanym Fae posiadał moc charakterystyczną dla swojego gatunku. Osobiście wydawała nam się być śmieszna, a z pewnością nie mroczna. On sam był bardzo męskim charakterem ale niestety pomimo erotyzmu, którym kipiał, l zdawało się jakby myślał wyłącznie o tym, i o niczym innym. Między nim a Synthią nie odczułyśmy narastającej chemii. To co miało się między nimi wydarzyć było oczywiste. Z czasem zaczęłyśmy zauważać miłą przemianę w ich relacji, co pomijając wątek erotyczny zaczęło nas bardzo intrygować. "Za­mknę­łam oczy i roz­ko­szo­wa­łam się jego ma­syw­nym cia­łem, znaj­du­ją­cym się za mną. Przy nim czu­łam się bez­piecz­nie, jak­bym mogła od­pu­ścić i nie mar­twić się o moją chęć kon­tro­lo­wa­nia wszyst­kie­go wokół". Wielu czytelników mogą odstraszać również liczne przekleństwa. Nam nie robiły wielkiej różnicy chociaż nadawały książce większego temperamentu i mniejszej powagi. Akcja za akcją. Tajemnice, nie odkryta przeszłość bohaterki, jej nikomu nie znane moce oraz śledztwo toczące się w powieści - wszystko podsycało zainteresowanie lekturą, które niestety nie sięgnęło zenitu ale pozwoliło zaciekawić na tyle, że chciałybyśmy poznać dalsze losy bohaterów. Musimy również przyznać, że wygląd okładki na żywo zachwyca. Natomiast przez to, że książka jest małą cegiełką i liczy prawie 500 stron, a są one niestety cienkie jak pergamin wzrok zaczyna się szybciej męczyć, gdy prześwitujące litery zakłócają odczyt. Zdecydowanym natomiast plusem tego jest lekka waga książki. Także coś za coś ?