Nie możesz mnie pocałować

Dla mnie troszkę przydługa - i nie do końca trafiła w moje gusta.

❤️Recenzja❤️ "Małżeństwo, bycie zakochanym, jest postanowieniem trwania przy drugiej osobie, każdego dnia, bez względu na wszystko. Nie kłamiesz, nie oszukujesz, nie odchodzisz i się nie poddajesz. Trwasz." Życie Skyler jest dalekie od ideału. Brak wsparcia, choroby i bezsilność. Jednak dziadek z góry czuwał nad nią i właśnie dlatego sprawił, że jej samochód się zepsuł. Czysty przypadek doprowadził do tego, że poznała mężczyznę, który wyciągnął do niej dłoń i sprawił, że pojawiła się w niej nadzieja, na lepsze jutro. Kiedy dowiaduje się prawdy o dziewczynie i jej życiu, wpada na plan, który ma jej pomóc osiągnąć stabilizację. Tylko czy małżeństwo będzie dobrym pomysłem. Duża różnica wieku. Pokonywanie przeszłości. Wspólne życie. Czy to ich nie przerośnie? "Nie możesz mnie pocałować" to książka, która uświadamia nas, że wiek nie liczy się w miłość. Ważne jest to, co czujemy i to, czego chcemy. Reszta jest bez znaczenia, kiedy mamy obok siebie tę jedyną osobę. Pierwsze spotkanie z twórczością autorki i trafiła mnie strzała amora. Jestem zakochana, ba szalenie zakochana w tej książce i przedłużałam ją, jak tylko mogłam, aby się nie kończyła. Zacznijmy może od tego, że to jak została ukazana relacja pomiędzy Skyler a Judem, jest poprowadzona w taki sposób, że od pierwszej chwili, kiedy tylko się pojawili, zawładnęli moimi myślami. Na początku grali wobec siebie niedostępnych, ale kiedy ich plan wszedł w życie, nie było to już takie proste. W końcu przebywali pod jednym dachem, jako mąż i żona. ud był także ogromnym wsparciem dla dziewczyny. Tak naprawdę wyciągnął rękę do obcej osoby. Mógł ją po prostu zostawić, ale jednak tego nie zrobił. Czy ktoś z nas byłby w stanie na tak odważny krok? Kto z nas by się poświęcił? Pomagał jej przełamać strach, zmierzyć się z chorobą. Był jej wsparcie. Był jej przyjacielem. Był wszystkim tym, czego potrzebowała. Ich serca już od początku znalazły wspólny rytm, ale teraz oni musieli się do niego dostosować. Ich układ nie będzie kolorowy. Będą wzloty i upadki. Będą łzy. Smutek i żal. Będzie walka o miłość. Tylko czy wyjdą z niej jako zwycięzcy? O tej książce można by było napisać rozprawkę. Można by mówić o każdym słowie, zdaniu, rozdziale, ale to wciąż byłoby za mało. Ta książka porusza wiele trudnych tematów. Miałam chwile, w których łza kręciła się w oku, ale dopiero na końcówce pozwoliłam się im uwolnić. Emocje, jakie się we mnie zgromadziły podczas czytania, czuję aż do teraz. Ta książka to nie jest tylko kilkaset stron. To coś więcej. To płynąca nauka, która mówi jedno, że miłość jest w stanie pokonać wszystko. Nawet dzielącą nas przepaść. Pióro autorki jest przyjemne i sprawia, że książka przelatuje nam przez palce. Nawet nie spostrzeżecie, a będziecie czytać ostatnie zdanie. Mam nadziej, że nie będzie to ostatnia książka wydana na naszym rynku, bo zdecydowanie mam niedosyt. Polecam każdemu sięgnąć po tę książkę i nawet się nie zastanawiać, a gwarantuje wam, że pokochacie tę historię. Ustalili jedną zasadę, nie będzie żadnego całowania. No tylko, że nie było to takie proste w wykonaniu, jak sobie wyobrażali. Które pierwsze ją złamię? Tego musicie dowiedzieć się sami.

"Małżeństwo nie ma nic wspólnego z obrączkami, z przysięgą albo z jakimś kawałkiem papieru. Żadna z tych rzeczy nie łączy ludzi - powiedział. - Małżeństwo, bycie zakochanych, jest postanowieniem trwania przy drugiej osobie, każdego dnia, bez względu na wszystko. Nie kłamiesz, nie oszukujesz, nie odchodzisz i się nie poddajesz. Trwasz." Skyler Timmons ma osiemnaście lat. Na pozór jest zwyczajną nastolatką. Ale prawda skrzętnie ukrywana wśród czterech ścianach jest zupełnie inna. Jude "Lucky" Lucketti jest budowlańcem. Singlem z tatuażami i uroczym psiakiem. Seksowny, twardy i charyzmatyczny. I ma trzydzieści cztery lata. Pewnego dnia ich drogi się krzyżują. Lucky pomaga Skyler a pierwszy spotkanie inicjuje kolejne i kolejne. Któreś z kolei natomiast pozwala poznać sekret dziewczyny a to z kolei budzi w nim coś, czego nie powinien poczuć. Propozycja aranżowanego małżeństwa jest zaskoczeniem dla nich obojga. On proponuje jej czysty układ - rok małżeństwa, które pozwoli jej na złapanie stabilności i samodzielności a jemu w jakiś sposób ukoi ból w sercu. Wszystko proste a jasna zasada, by nie całować panny młodej burzy wszystko. W co wpakowała się Skyler? Jaki tak naprawdę jest Lucky? Co się wydarzy przez ten rok? Czy zawarty układ pomoże im czy raczej totalnie zrewolucjonizuje życie pary? Jak się zakończy ta historia? Pierwsze spotkanie z twórczością autorki i od razu trafiła tą powieścią wprost do mego serca. Ogromnie spodobała mi się kreacja bohaterów. Intensyfikacja doznać oraz kalejdoskop emocji. Niezwykle lekki styl sprawił, że przez powieść dosłownie przepłynęłam. Przez historię, która okazała się być pięknym i urokliwym strumyczkiem zmieniającym się w porywisty, niebezpieczny ale śliczny wodospad, po którym czekało mnie bolesne ładowanie wśród mętów toni z mnóstwem wystających kamieni. Druzgocząca, przejmująca, gorąca, zaskakująca i niezwykle romantyczna historia. Dodająca otuchy i pokrzepienia oraz niosąca nadzieję na przyszłość. Nadzieję na lepsze jutro. Ale zanim do takich wniosków doszłam dosłownie druzgocząca dla mnie okazała się być sytuacja domowa młodziutkiej Skyler. Moje serce płakało rzewnymi łzami na wieść o tym, jak wygląda jej rzeczywistość. To z jakimi problemami musiała się mierzyć. Jak ciężko jej było każdego dnia walczyć z największym strachem. Paraliżującymi i niszczycielskimi draniami, które nie pozwalały jej być zwyczajną nastolatką. Młodą kobietą czerpiącą z życia pełnymi garściami. Życie okrutnie ją doświadczyło zakładając na dłonie i nogi potężne kajdany. Sytuacja Lucky'ego nie było natomiast aż tak bardzo ciężka jak Skyler. Ale nie można powiedzieć, że była piękna, urocza czy totalnie nudna. O nie. To czego on dostarczył również mocno mnie przejęło. Taka sytuacja również nie powinna mieć miejsca. Żałuję tylko, że postać Rebekki została w pewnym momencie zabrana. Była i miała ogromną rolę dla fabuły a potem została zmniejszona by całkowicie zniknąć. A szkoda. Nie została także do końca wyjaśniona sytuacja z ojcem Rebekki. W jaką relację się zmieniła. Po prostu kolejny dołożony wątek bez pociągnięcia. Relacja głównej pary bohaterów była bardzo złożona. Tak jak cała fabuła. Ale wiecie co? Wciągnęła mnie od samego początku. Czytałam z wypiekami na twarzy i mocno trzymałam kciuki za szczęśliwe zakończenie - to wcale nie bo takie pewne. Kawał dobrej lektury. Przewrotnej, zakazującej, wstrząsającej i piekielnie gorącej. Seksownej z pięknie pokazanym uczuciem, któremu na przeszkodzie stała duża różnica wieku. Polecam Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

Auto Skyler się psuje, a z pomocą nadjeżdża przystojny nieznajomy. Jest świadkiem jej nietypowej wymiany zdań z rówieśnikami, ale również niepowszednim ubiorem i niebanalnym poczuciem humoru. Mężczyzna obiecuje sobie, że to spotkanie to tylko jednorazowa pomoc. Oczywiście zasady są po to, żeby je łamać, a los ma dla nich zupełnie inny plan. Ich życie diametralnie się zmienia przy pewnej przysłudze, która może być deską ratunku dla dziewczyny: małżeństwo z rozsądku. Nic więcej. Żadnych tkliwych i sentymentalnych uczuć. I chociaż notorycznie wypierali przed sobą sympatię, jaką się darzyli,  to nie mogli zaprzeczyć, że połączyła ich wyjątkowa relacja. Moja romantyczna dusza wierzyła w szczęśliwe zakończenie losów Skyler, ale Autorka miała to w nosie. Czy więc doczekałam sie happy endu na końcu? Po odpowiedź zapraszam do lektury. Nie wiem czy znajdzie się chociaż jedna osoba, której losy Skyler będą obojętne, ponieważ główna bohaterka skradnie Wasze serca już od pierwszego rozdziału. Jest wyszczekana, waleczna, ale i mocno zagubiona. Autorka w swojej powieści poruszyła ważne wątki społeczne i cudownie je przepracowała. Młoda dziewczyna z zwykłymi nastoletnimi problemami i prostymi marzeniami, przez nieodpowiedzialność dorosłych, znalazła się w nadzwyczaj trudnej sytuacji. Pragnęła skończenia szkoły, ciepłego lokum... Historia dwójki ludzi poturbowanych przez los, połączonych w niecodziennych okolicznościach z dużą różnicą wieku o bezinteresownej pomocy, głębokiej przyjaźni, pragnieniach zepchniętych na drugi plan. O potrzebie bezpieczeństwa i stabilności, bycia dla kogoś tą jedną jedyną i najważniejszą. O ludziach, którzy są obok zawsze, gdy tego potrzebujemy -wystarczy im zaufać, ale i o tych, którzy słowami potrafią namieszać i skrzywdzić nas do żywego. O własnej strefie komfortu, którą trzeba przekroczyć, by pomóc samemu sobie. O lękach, strachu przed zaangażowaniem, rozczarowaniu i tłumionym żalu, ale również o tym, że każdy z nas zasługuje na szczęście. Z całego serca nie tylko polecam #niemożeszmniepocałować ale i życzę każdej z Was takiego Jude w swoim życiu.

„– O moim naj­lep­szym przy­ja­cie­lu i mojej je­dy­nej córce i o tym, że wiek nie za­wsze ma zna­cze­nie.” Skylar, osiemnastoletnia dziewczyna, uczęszczała do liceum, nie miała łatwo w swoim nastoletnim życiu, ale nie poddawała się, tylko walczyła o swoje marzenia i miała swoje cele. Bardzo ją polubiłam, ponieważ główna bohaterka jest idealnie świetnym przykładem na to, że nastolatki wcale nie mają «normalnego beztroskiego życia»... „Ale w rze­czy­wi­sto­ści ja nie wie­rzę w mał­żeń­stwo, tego je­dy­ne­go i życie w szczę­ściu. I nikt nie jest ze mną tego dnia, poza Jude’em”. Całkowicie przeciwnie, bo coraz bardziej mamy świadomość, że młodzież ma swoje troski, które nie koniecznie są mniej ważne od ich rodziców, a nawet myślę, że równie tak samo ważne, lecz zdecydowanie częściej bagatelizowane. Jude, trzydziestoczteroletni budowlaniec, który podobnie, jak Skylar nie miał życia usłanego różami, sam na wszystko zapracował, jest dobrym wzorem dobrego faceta. Od początku zyskał w moich oczach, z każdą stroną przyległ do mnie jeszcze bardziej... „Ja też nie po­wi­nie­nem się do niej przy­wią­zy­wać. Jeśli tak zro­bię, będę cier­piał, kiedy już jej nie bę­dzie, a nie mam ni­cze­go, żeby uśmie­rzyć ból”. Mężczyzna do tej pory miał tylko laski na jedną noc, nigdy nic poważnego, lecz nie wiedział, że kiedykolwiek się miałoby zmienić. Jedna chwila. Jej popsuł się samochód, on jej zaoferował pomoc i ją podwiózł, tak było aż do momentu, kiedy będzie chciał ją uratować z opresji w zupełności odwrotnie niż do chwili obecnej. Małżeństwo ma jej dać na dobry start w życiu, a gdy dziewczyna się usamodzielni, rozwiodą się. W teorii fantastyczny pomysł natomiast w praktyce bywa różnie... Główni bohaterowie wpierw ustalają granicę, przyjaźń, nic więcej, jednak już na początku «ich wspólnej drogi» ta zasada zostaje nieważna, a z każdym kolejnym rozdziałem uczucie pomiędzy nimi raz za razem się pogłębiało i na własnych oczach widziałam, że budują rodzinę, z kolei czy można budować swoje szczęście na fundamentach wielu niedomówień... „– Na­praw­dę w to wie­rzysz? – pytam ok, kła­dąc ręce na jej po­licz­kach. – Że mo­gli­by­śmy być stwo­rze­ni dla sie­bie? Na jej twa­rzy po­ja­wia się uśmiech. – Tak – szep­cze. – Tak myślę. Jej głos – jej słowa – po­wo­du­ją, że przez moje ciało prze­cho­dzi dreszcz. – Czy my­ślisz… Może po­win­ni­śmy spró­bo­wać się o tym prze­ko­nać? – Lucky – mówi mięk­ko, za­kła­da­jąc ręce na mojej szyi. – Czy nie o to cho­dzi­ło w całej tej jakby rand­ce?” „– O moim naj­lep­szym przy­ja­cie­lu i mojej je­dy­nej córce i o tym, że wiek nie za­wsze ma zna­cze­nie.” To nie jest pierwsza książka, którą miałam okazję przeczytać z motywem aranżowanego małżeństwa, różnicą wieku (16 lat) i zakazanego romansu, co autorce wyszło genialnie. Historia Juda i Skylar cechuje się dowodem na to, że wiek to tylko liczba i miłość nie zna odpowiedniej przepaści lat między partnerami. http://bookaholicandwriter.blogspot.com/2022/09/nie-mozesz-mnie-pocaowac-carian-cole.html