Piękny kryminalista

Liam Black odchodzi na emeryturę i oddaje stery w biznesie dla Killiana, swojego brata bliźniaka. A w chwili, kiedy temu znika dziwy ładunek z jednego z magazynu osobiście bierze się za tę sprawę. Oczywiście głównie dla honoru, bo przecież nikt nie ośmieli się okraść tak groźnego gangstera, ale również nie chce być pośmiewiskiem wśród ludzi jeśli dowiedzą się, co zniknęło. I oczywiście bardzo intryguje go kto i dlaczego to zrobił. Taki krok musiał być dobrze zaplanowany, a osoby za nie odpowiedzialne nieświadome lub... szalone. O czym okazję się niedługo przekonać na własnej skórze...

"Życie jest krótkie. Nie ma drugiego podejścia. Całuj, kogo chcesz całować, kochaj, kogo chcesz kochać, każ spierdalać każdemu, kto cię nie szanuje. Słuchaj serca. Nigdy nie kieruj się strachem. Co więcej, jeżeli czegoś się boisz, to właśnie do tego powinnaś dążyć, i to jak najprędzej, bo to właśnie prawdziwe życie. Te straszne chwile. Te niepoukładane. Te nieładne. Wskakuj i nurkuj w tym całym bólu i pięknie, jakie życie ma do zaoferowania, żebyś pod koniec niczego nie żałowała. Kroczymy tą drogą tylko raz. Przyjęcie cudownego daru, jakim jest życie, i przeżycie go tak naprawdę, na całego, to nasz obowiązek." Killian Black przejął "interes" po Liamie. Teraz to on rządzi, a jego brat bliźniak zajmuje się żoną. Jednak pewnego dnia ktoś postanowił wkraść się do jednego z jego magazynów. O dziwo złodziej nie zabiera wartościowych przedmiotów. Kradnie coś, co totalnie zaskakuje Killiana. Tym bardziej, że łup trafia na cele charytatywne. Killian za cel postanowił sobie złapać złodzieja. Nie przewidział tylko jednego: że to będzie kobieta a jednocześnie córka jego wroga! Co Killian zrobi z dziewczyną? Czy grozi jej niebezpieczeństwo? Po pierwszym tomie byłam ogromnie ciekawa, jaka będzie kontynuacja. Bliźniaków polubiłam od samego początku. Liam skradł moje serducho. Zastanawiałam się, czy Killian też się tam znajdzie. I oczywiście, jak na Blacka przystało - dostał to, czego chciał, hihi. Bez pytania wpadł do mojego serca, rozgościł się w swoim stylu i nie ma zamiaru opuścić tego lokum. No mówię wam, że arogant jakich mało, hihi. Jaki bezczelny. Jaki władzy. Phi, widziałby kto. A tak na serio to genialna postać. To, jak podchodził do Jules bawiło do łez. Normalnie ubaw po pachy. Nie miał biedaczek z nią łatwo. Pyskata, zadziorna, ironiczna i temperamentna. Ale równieży empatią i szlachetnością pobudek. Kobieta ogień. Chodząca petarda z opóźnionych zapłonem. Główna para bohaterów jak się ścierała to przysłowiowe wióra leciały. Pożądanie wręcz było namacalne. Ta chemia, ten ogień, która trawił doszczętnie. Warto było czekać na sceny uniesień. Oj, zdecydowanie. Było ostro, było seksownie, było gorąco. Żar, głód i żądza szalały niczym spuszczone z łańcucha bestie. Miodzio. Jules, Max i Fin jako współtowarzyszki zbrodni rozbrajały mnie. To totalne wariatki. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Zabójcze trio, które powodowało, że po ich spotkaniach bolał mnie brzuch ze śmiechu. Co za kobiety! W powieści zdecydowanie dominuje humor i ironia. Romantyczność w stylu braci. Co nie znaczy, że nie zabrakło sekretów i tajemnic, które w jakimś stopniu trzymały w niepewności. Znalazły się również sceny, przy których wstrzymywałam oddech i z trwogą czekałam na rozwój sytuacji. Zaczęłam czytać i przepadłam. Genialna. Świetna. Wciągająca. Rozbrajająca. Książka zdecydowanie wpisała się w mój czytelniczy gust. Jestem nią zachwycona. Dostarczyła mi wielu emocji i wrażeń. Ani przez chwilę nie żałowałam, że ją czytam. Aż mi się smutno zrobiło, gdy doczytałam do końca. Chciałabym jak najdłużej zostać z bohaterami. Jeszcze na koniec mała informacja: ten tom nie jest bezpośrednią kontynuacją. Tyczy się innej pary bohaterów, aczkolwiek ci z pierwszego tomu również się pojawiają. Dlatego uważam, że mimo wszystko warto czytać chronologicznie. Polecam Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe