Scarlet

„Scarlet” jest kontynuacją, na którą naprawdę czekałam. Chciałam zobaczyć, w którą stronę pójdzie Autorka i jak poprowadzi całą akcję. A uwierzcie w tej części akcji nie brakuje. Już na wstępie Autorka narzuca niezłe tempo, które ma sporo zwrotów akcji. „W moim życiu nie ma miejsca na takiego czegoś jak przypadek. Ci faceci wyraźnie szukali mnie, po to przyjechali.” Scarlet musi przejąć obowiązki, ale jak ze zwykłej dziewczyny stać się szefową mafii ? Jej głównym celem jest odnalezienie winnych. Jednak dziewczyna nie do końca wie, komu ma ufać, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Jedynie oparcie ma w Jacksonie i Jane. Kobieta będzie musiała się szybko odnaleźć w nowej rzeczywistości i tylko od niej zależy czy wszystkiemu sprosta. A gdy wszystkie sekrety wyjdą na jaw, prawda może ją porządnie zranić, pytanie brzmi czy będzie w stanie wybaczyć i pomścić wszystkie złe dusze, które stanęły im na drodze. „Gdyby odebrano mi firmę, dom, mafię, dosłownie wszystko, jakoś bym dał sobie radę. Ale gdybym stracił ciebie, to byłby koniec.” Ta część jest bardzo dynamiczna, chyba za bardzo. Fajnie, że dużo się działo, ale lepiej byłoby rozwinąć niektóre sceny, na nich się skoncentrować, a nie gnać jak szalona. Druga rzecz to przewidywalna akcja – chyba zbyt przewidywalna. Ta część była przyjemna, dobrze mi się ją czytało, ale jednak zabrakło tego momentu, aby w pełni złapała mnie za serce i porządnie zaskoczyła. „Miłość ogłupia. To słabość. Przez nią człowiek nie myśli racjonalnie, jest więźniem swoich uczuć, przez co staje się podatny na zranienia.” Podobało mi się bardzo to, że Autorka nie naużywała niepotrzebnie przekleństw. W mafijnych książkach jest to nagminne, czasem niepotrzebne, a to była książka bardzo kulturalna, co mi się zdecydowanie podobało. Nie było co zdanie przekleństwa, wyklinania się. Oczywiście, zdarza się to, ale nie jest to co chwila. Bohaterów odebrałam pozytywnie, nie miałam problemów z nimi, Scarlet jak na kobietę przystało, zachowała się naprawdę z jajem i potrafiła ogarnąć sprawy. Nie była płaczką użalającą się nad sobą, która wszędzie widzi problemy i ryczy po kątach. Ten tytuł jestem skłonna ocenić na 6,5 i mogę Wam ją polecić w dwupaku. Bo jest to dylogia, która rozpoczyna się od Cartera, i należy ją przeczytać, aby zrozumieć sens tej części.

Scarlet i Carter doprowadzili sprawę do końca. Niestety Christopher Becker zostaje znaleziony martwy i niestety sam tego nie zrobił. Zabójca jest na wolności i nie wiadomo co ma w planach. A to dopiero początek. Nadchodzi czas rewolucji. Carter znika i to na barkach Scarlett zostaje mafia. Zostaje donną i nie popuści. Ma cel. Musi się dowiedzieć, kto za wszystkim stoi. Co się stało z Carterem? Kim jest zabójca i czego chce? Czy w końcu zagości spokój? Drugi tom jest bezpośrednią kontynuacją. Także jeśli macie w planach to koniecznie czytajcie według kolejności. Tom drugi został utrzymany w klimacie już mi dobrze znanym z części pierwszej. Świat mafii, zagrywki, tajemnice, intrygi, kłamstwa - chleb powszedni członków mafii. I tu nie było inaczej. Autorka skutecznie przykuła moją uwagę. Od pierwszej strony coś się dzieje i tak jest do samego końca. Nie ma miejsca na nudę ani na tak zwane lanie wody. Akcja jest dynamiczna, Zaskakująca momentami i wzbudzająca niepokój. Emocji również nie brakuje. Znalazła się tu miejsce pełna paleta. Od euforii, poprzez pasję, złość po bezmiar cierpienia. Autorka pisze prosto i przestępnie. I tu da się zauważyć progres. Autorka jest bardziej świadoma tego, co pisze i pisze odważniej. Konkretniej i nie boi się komplikować sytuacji, by potem wodzić czytelnika za nos. Główni bohaterowie muszą tutaj odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Carter ryzykuje wszystko, po czym znika. Oszalał? Zwariował? Co prawda przeczuwałam, co się za tym kryje ale i tak wyszło bardzo fajnie. Scarlet musiała stanąć na czele mafii. Zostać donną, choć to dla niej tak naprawdę czarna magia. Pokazała, że jest silna i twarda. Zaskoczyła mnie swoją determinacją i zawziętością w dążeniu do prawdy. Bardzo fajna i świadoma kobieta. Jej poczynania czytałam w niezwykłym skupieniu. Byłam bardzo ciekawa tego, czy sobie poradzi. I czy prawda ją złamie. Co za emocje! Szczególnie drażnił mnie pewien męski osobnik, który nie rozumiał słowa nie. Który chciał wziąć coś, co do niego nie należy. I taka postać potrzebna w fabule. To on podnosił mi ciśnienie. Tak samo jak sceny sensacyjne, które mroziły krew w żyłach. Lekturę pochłonęłam w trybie ekspresowym. Frapująca i podnosząca ciśnienie. Odpowiednio rozgrzewająca i spalająca. To idealna pozycja dla fanów mafijnych historii. Jeśli podobał się Wam "Carter", to koniecznie przeczytajcie "Scarlet". Zobaczcie sami jakie zmiany w niej zawszy i jak zakończy się ta historia.