Skorpion

„Skorpiona” Anny Falatyn kojarzy już chyba każdy, a jeśli widzicie ją po raz pierwszy, to mam nadzieję, że po tym, co napiszę, skusicie się na nią i dodacie ją do swojej biblioteczki. Tę książkę skończyłam czytać wczoraj i muszę Wam o niej jak najszybciej powiedzieć. Od wczoraj w mojej głowie kotłują się myśli, ale wiem, że wszystkie te emocje, które towarzyszą mi po przeczytaniu tej książki, na pewno zostaną ze mną na długo. To jest jedna z tych książek, której tak łatwo się nie zapomina. Jak wiecie, ja uwielbiam książki mafijne, ale podchodzę do nich już z takim lekkim dystansem, bo przecież co mnie może zaskoczyć, kiedy czytam ich tak dużo?! A jednak może… i właśnie Anna Falatyn to zrobiła, ale zacznę może od początku. Przenosimy się do Włoch a dokładnie do Neapolu. Poznajemy młodą prawniczkę Lisę, która właśnie przegrała sprawę o gwałt. Ta sprawa miała być jej ostatnią sprawą i ostatnim zleceniem dla włoskiego przedsiębiorcy i potentata nieruchomości, u którego pełniła funkcję rodzinnego prawnika. Dobrze wiedziała, co ją czeka, ale mimo wszystko, zamiast się wycofać, chciała znaleźć odpowiedź na pytanie, co się stało z jej ojcem. Okazuje się, że wszystkie tropy prowadza do Jamesa Morettiego, który jest szefem najpotężniejszej rodziny mafijnej. Co się dalej wydarzy? Tego dowiecie się po przeczytaniu książki

"Skorpion" to debiut powieściowy Anny Falatyn. Spędziłam w jego towarzystwie kilka ostatnich dni i muszę przyznać, że nie był to czas zmarnowany. Historia Lisy i Jamesa zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Nie jest to kolejny typowy mafijny romans, jakich przeczytałam w ostatnim czasie mnóstwo. Wszystkie mniej - więcej podobne do siebie i skonstruowane według jednego schematu. Tutaj romansu jest niewiele, za to mamy 100% mafii w mafii. Książka wyróżnia się na tle innych nie tylko objętością (ponad 400 stron), ale wielką dbałością o szczegóły. Momentami zastanawiałam się, czy czasem to wszystko nie wydarzyło się naprawdę. Widać, że autorka solidnie podeszła do tematu i włożyła ogrom pracy w stworzenie tej historii. A to przecież dopiero początek i wiele pytań pozostało jeszcze bez odpowiedzi. Pozostaje nam cierpliwe czekać na ciąg dalszy. Oby nastąpił jak najszybciej.

„Obaj jesteśmy jak ten skorpion. Stworzenie na pozór spokojne, ostrożne, wydaje się małe i nieszkodliwe. W rzeczywistości to śmiertelnie niebezpieczny drapieżnik. Budzi lęk, zastrasza, powoduje chęć ucieczki.” Od czego by tu zacząć, hmm… Po pierwsze to debiut, który szokuje i zachwyca. Po drugie mój ukochany wątek mafijny, który jest niesamowicie dopracowany i nie ma tu nic z romansu. Jest to czysta mafia, bez zbędnych opisów. Po trzecie, czy wy autorki macie jakieś kursy?! Nie można tak kończyć książki, nie w takim momencie! Robicie nam to specjalnie?! Kończycie w najlepszym momencie i zostawiacie nas czytelników z niedosytem i chęcią poznania od razu ciągu dalszego! Nic innego nie pozostaje jak czekać na kolejną część, oby była szybko. „Chcesz czy nie, jestem teraz twoją jedyną szansą na przeżycie. Twój wybór, ja albo śmierć...” Lisa jest prawniczką, która właśnie przegrała sprawę o gwałt i naraziła się swojemu pracodawcy. Wie, że będzie musiała ponieś tego konsekwencje. Mimo, że powinna uciec, to po stracie kolejnej bliskiej osoby postanawia odnaleźć zabójców ojca i przyjaciółki. Wszystkie ślady prowadzą do miliardera Jamesa Morettiego, który również jest szefem największej rodzinny mafijnej w Neapolu. Okaże się, że oboje mają wspólny cel i mogą sobie pomóc. Tylko pytanie kto zyska najwięcej na tym układzie? I co jeszcze się wydarzy? „Przeszłość wróci i znajdzie nas prędzej czy później. Nawet nie będziemy wiedzieć, kiedy stanie się znowu naszą teraźniejszością i co najgorsze przyszłością.” Już wspomniałam na początku, że jest to czysta mafia. Dlaczego? Bo autorka napracowała się nad fabuła, która jest genialna i nie obiera standardowych ścieżek. Jest brutalna, intrygująca i emocjonująca. No i ta tajemnica odkrywana kawałek po kawałku i tak w końcu docieramy w ślepy zaułek i co dalej? Bohaterowie wykreowani cudownie, mają swoje słabości, problemy ale do tego są twardzi i zawzięci. Do tego Lisa ma charakterek i jest pyskata, a na widok Jamesa nie traci głowy. Zresztą tak jak on dla niej. Coś ich przyciąga do siebie, ale jeśli liczycie na romans to go tu nie znajdziecie. Zbliżeń między głównymi bohaterami też nie szukajcie, ale seks będzie i to taki, że zrobi się gorąco. Więc podsumowując jest to genialny debiut. Ogromnie gratuluję. I dziękuję za możliwość recenzji @wydawnictwoniezwykle i autorce.

"Kiedy w końcu udało jej się dobiec do stacji metra, była cała mokra i ledwo trzymała się na nogach. Rozejrzała się z niepokojem, ale nikt za nią nie szedł. Udając, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, wsiadła do pierwszego metra, jakie przyjechało. Nieważne dokąd, oby jak najdalej. Wtopiła się w tłum turystów chcąc uniknąć spojrzeń. Skupiona na sobie, nie zauważyła, że z samego końca pojazdu, spod ciemnego kaptura, przyglądał się jej młody mężczyzna." To najbardziej wiarygodna i rzeczowa książka o mafii jaką do tej pory czytałam. Wszystko tutaj począwszy od fabuły, przez opisy Neapolu, na bohaterach skończywszy, jest tak prawdziwe, że ma się wrażenie wręcz fizycznego udziału w wydarzeniach. Akcja rozwija się powoli, poznajemy świat Camorry i uczymy się jak ona funkcjonuje, ta książka to bardziej kryminał niż romans, tu uczucia nie są osią wydarzeń, chyba że mamy na myśli zemstę. Poza tym wydaje mi się, że to pierwsza, tego typu pozycja gatunku, którą śmiało można polecić też panom. Ogromne pozytywne zaskoczenie i niedosyt, ponieważ czekam na więcej.

Dzień dobry, dzisiaj zapraszam Was na recenzję debiutu Anny Falatyn pod tytułem "Skorpion" z cyklu" Prawniczka Camorry". Lisa jest młodą prawniczką, która nieco zboczyła z prawej ścieżki adwokata. Po nieudanej próbie wybronienia syna bardzo wpływowego biznesmena, oskarżonego o gwałt na szesnastoletniej dziewczynie. Na własnej skórze przekonuje się, że z takimi ludźmi nie powinno wchodzić się w żadne układy, a tym bardziej szukać na nich haków. Kobieta po stracie kolejne bliskiej jej osoby w niejasnych okolicznościach, postanawia przeprowadzić śledztwo na własną rękę i dowiedzieć się prawdy. Wszystkie znalezione tropy prowadzą do Jamesa Morettiego włoskiego miliardera i nieoficjalnie szefa najpotężniejszej rodziny mafijnej, który znał ojca kobiety. Lisę i Jamesa łączy wspólny cel, który może ich całkowicie zniszczyć, albo pomóc uporać się z demonami przeszłości. Uwielbiam romanse mafijne, ale coraz trudniej jest trafić na taki, który czymś mógłby mnie zaskoczyć. "Skorpion" jako jedna z nielicznych książek o mafii, wprawiła mnie w osłupienie. Nie jest to typowy romans, gdzie bohaterka od razu piszczy na widok przystojnego nieznajomego mężczyzny. Nic z tych rzeczy moi drodzy! Lisa to naprawdę twarda sztuka, która dość długo opiera się urokowi osobistemu bijącego od Jamesa. Oprócz tego jest bardzo uparta i zawsze mówi, to co myśli niezależne z kim prowadzi rozmowę z siostrą, czy gangsterem. Chociaż w przypadku drugiego rozmówcy nie zawsze wychodzi jej to na dobre. James jest dla mnie jedną wielką zagadką, bardzo ciężko mi go scharakteryzować. Jego zachowanie bywa różne, raz można go do rany przyłożyć, a niedługo później lepiej unikać jak ognia. Źródło powinnyśmy doszukiwać się w przeszłości gangstera, który nie miał łatwo. Nie mogę Wam zdradzić o co dokładnie chodziło, bo zabiję przyjemność z odkrywania tajemnicy. Bardzo spodobało mi się, że autorka zdecydowała się wyjść poza utarte schematy i zaserwować czytelnikowi coś nietuzinkowego. Widać, tutaj ogrom włożonej pracy w tworzenie książki. Śledztwo, które prowadzi Lisa zostało skrupulatnie przemyślane. Dostajemy wiele wskazówek i kilku podejrzewanych, których możemy typować. Relacja między Lisą, a Jamesem rozwija się bardzo powoli, więc nie mamy co liczyć w pierwszym tomie, na dużo pikantnych scen z ich udziałem. Oczywiście pojawiają się sceny erotyczne, ale są bardzo mroczne, nakreślone pożądaniem, zero głębszych uczuć. Oprócz, tego poznamy krótkie historie innych bohaterów, którzy mają większe lub mniejsze znaczenie dla toczącej się historii. Książkę czytało mi się naprawdę szybko, opisy miejsc były treściwe, a dialogi naturalne. Do tego niektóre sytuacje mogą dać nam nieco do myślenia. Każda decyzja podjęta przez bohaterów ciągnęła za nimi różne konsekwencje. Moja ocena 10/10 bardzo jestem zadowolona z debiutu, chociaż nie ukrywam, że końcówka mnie dobija. Ponieważ autorka zostawiła mnie w takim momencie, że nie pozostaje mi nic innego jak czekać z kubkiem melisy pod ręką na drugi tom. Z całego serca polecam "Skorpiona" z nadzieją, że i Wam się spodoba. Bardzo dziękuję za egzemplarz autorce i Wydawnictwu NieZwykłe.

Elisabeth Melissa Davis jest prawniczką. Ambitną i sztywną kobietą, dla której praca jest wszystkim co ma. Spotkania z funkcjonariuszem policji, Vittorio Argento traktuje tylko na stopie cielesnej. Podczas jednej z rozpraw w sądzie kobieta przegrywa. Nie wybroniła syna wpływowego człowieka. Został skazany za gwałt. W mieście rządzonym przez mafię wie, co może się stać. Ale ona zamiast zaszyć się gdzieś czy uciec, próbuje rozwikłać prywatną sprawę. Morderstwo ojca spędza jej sen z powiek. Przypadkowo znaleziony notatnik w tajemniczymi zapiskami są wskazówką. Tropy prowadzą ją do Jamesa Arturo Morettiego. Włoski miliarder i przedsiębiorca nieoficjalnie rządzi jedną z najpotężniejszych rodzin mafijnych w Kampanii. Jest nietykalny a jednak ktoś coś od niego chce i nie spocznie, dopóki nie osiągnie celu. Lisa i James zawierają układ, który ma im wzajemnie pomóc. Ryzyko ogromnie a zaufanie zerowe. czy z tego może wyjść coś pozytywnego? Czy Lisa odkryje prawdę? Czy James dotrze do tego, czego szuka? Czy zdążą, zanim skorpion zada śmiertelny cios? Gdy tylko zobaczyłam pierwsze informacje o tej książce, to wiedziałam, że będę chciała wziąć ją pod swoje logo. Czułam w kościach, że to będzie coś smakowitego. I co? I takie jest. Sporym zaskoczeniem dla mnie było to, że odrębne wątki rozpoczynają się takim datowaniem łącznie z godziną. Czułam się dzięki temu jak dziennikarz śledczy, który także musi pogłówkować, aby docieć prawdy. Autorka tak właśnie postępuje z czytelnikiem. Zmusza do myślenia. Do własnej analizy. Mimo podpowiadanych tropów nie idziemy ślepo za bohaterami. Musimy sami przewidywać i próbować rozwikłać zagadki. A tych troszkę tutaj jest. Na ogromny plus takie zajawki z przeszłości. Dostarczane w odpowiednich momentach podwyższały mi skutecznie ciśnienie i burzyły spokój. Akcję autorka prowadziła w sposób zawiły i niezwykle intrygujący. Co rusz kolejne puzzle trafiały na swoje miejsce Ale nie na zasadzie podania go do ręki. Nie. Każdy z nich został dokładnie omówiony. Przedstawiony i rozciągnięty do granic możliwości. Bohaterów jest wielu ale nie pogubiłam siew nich .Każdy z nich bowiem miał przypisaną sobie rolę. Niektóre zagrywki budziły grozę i wstrzymywałam oddech. Przerażały i niszczyły. Takiego jednego osobnika po tym, do czego się dopuścił, najchętniej pozbawiłabym klejnotów rodzinnych. Co za potwór. Ale mnie normalnie wkurzył. Podniósł mi ciśnienie. Całe szczęście, że tylko on jeden. Na ogromny kolejny plus wątek tajemnicy i postaci skrywanej w cieniu. W mroku, która powodowała u nie gęsią skórkę. Jestem ciekawa, kto się za tym kryje. I mam nadzieję odkryć prawdę w drugim tomie. Ciągle główkowałam i myślałam nad tym, kim on może być. Próbowałam sobie wyobrazić twarz. Niestety bezskutecznie. A to bardzo dobrze świadczy o autorce. O tym jak prowadziła fabułę, wszystkie wątki dostarczając jednych informacji, drugich szczątkowo dawkując budząc grozę, zaciekawienie i zaintrygowanie. Główny bohater jaki się jako tako twardy i zimny. Bezwzględny, nieprzewidywalny, nie liczący się z nikim ani z niczym. Typowy playboy, dziwak i ekscentryk z huśtawką nastrojów. Narcyz z przeszłością. Nie raz moje brwi szybowały do góry, gdy czytałam jego poczynania. A Lisa? Ambitna, pracowita, zawzięta, i uparta. Jest cierpliwa i inteligentna. Złośnica z ciętym język i temperamentem. Powiem Wam, że dziać się działo i to sporo. Wątki się cudownie uzupełniały i każdy z nich dopracowany. Nie było tutaj ani jednego pozostawionego samego sobie pomysłu. Wszystko zostało uzasadnione i ukazane w odpowiednich barwach. Sporym zaskoczeniem dla mnie byłą ironiczność głównej i jej przezabawne przemyślenia. To one mogą sugerować, iż jest to komedia ale tak nie jest. Szczypta humoru dodaje smaczku i takiej chwili na złapanie oddechu, by za moment ponownie wpaść w mrok. To było genialne. Takie powieści czyta się z największa przyjemnością i z jeszcze większym bólem się je kończy - szczególnie gdy to pierwszy tom serii. JA chcę kontynuację na już. Będę tupać nóżką. A skopnionika się nie boję. Nic a nic. Z całego serducha polecam Wam tę pochłaniającą do reszty historię. Nie będziecie żałować.