Tracąc nadzieję

Świetna

❤️Przedpremierowa recenzja patronacka❤️ "Dzisiaj żyję i przestaję myśleć o przeszłości, biorąc od życia to, co najpiękniejsze. Miłość." Przed bohaterami trudny czas. Tajemnice, które coraz bardziej wydają się im zagrażać, wciąż nie zostały ujawnione. Josselin zdaje sobie sprawę, że kiedy wyjawi prawdę, nic może nie być już takie samo. Szczególnie choroba, która odbija swoje piętno, może odstraszyć Deana. On już kiedyś kogoś stracił. Czy poradziłby sobie kolejny raz? Czy jej życie jest zagrożone? Miłość jest na zawsze. W zdrowiu i w chorobie, aż po deski grobowe... Ale czy ich uczucie jest na tyle silne, aby przetrwać to wszystko? "Tracąc nadzieję" to historia, która w pełni odkryje przed nami swoją bolesną stronę, sprawiając, że utoniemy we wspomnieniach bohaterów, które nadal są żywe... Teraźniejszość również stanie pod znakiem zapytania, a przyszłość... Ją będziecie musieli odkryć sami. Bohaterowie tej książki, czyli Josselin oraz Dean mają między sobą jeszcze niewyjawione tajemnice, które ciążą im na sercu. Ciągle się odpychają, nie zdając sobie sprawy tym, że sami sprawiają sobie ból. Nie potrafią porozmawiać i wyjaśnić sobie tego, co skrywają. Wtedy wszystko mogłoby być prostsze. Jednak nie jest... Czy będą umieli spojrzeć sobie w oczy i powiedzieć co skrywa ich dusza? Ta książka jest niczym rana. Z każdym rozdziałem otwiera się coraz bardziej, aby dostarczyć nam bólu, łez bohaterów oraz tego,co najgorsze-ich demonów przeszłości, które nie dają im spokojnie żyć. Kiedy tajemnice będą krok po kroku się ujawniać, poczujecie najpierw ból, a później ulgę, że niewypowiedziane słowa, są już tylko wspomnieniem. Będą musieli zawalczyć o siebie, aby nie stracić nadziei, która rośnie w ich sercach. Zanim zaczniecie czytać tę książkę, przygotujcie się na ogrom emocji, które zaleją was podczas poznawania tej historii. Nerwy trzeba mieć stalowe, bo to, co czasami robią i jak się zachowują, sprawia, że ma się ochotę rwać włosy z głowy. Oni nie potrafią uniknąć zachowania, które nie wzbudzałoby w nas irytacji. Czasami ich postępowanie było tak śmieszne, że w głowie miałam pytanie: "co wy robicie". Gubili się w tym, co czuli, albo prościej mówiąc, chcieli uniknąć tego, co nieuniknione. Są to bohaterowie, których zapamięta się na długo, bo pomimo ciężkiej sytuacji, oni potrafili odrodzić się na nowo i czerpać z życia ile tylko się da. Mimo przeciwności, mimo zła, które na nich czyhało. Czy nadzieja, która jest w ich sercu, wystarczy, aby napisać szczęśliwe zakończenie? Ja już wiem, ale dla was pozostanie to zagadką do rozwiązania.

"Z miłości człowiek potrafi ​zrobić wiele głupich rzeczy". "...miłość. Zwykła oso​ba, ktoś całkiem przeciętny, dla ciebie staje się wyjątkowy. Dla ​ciebie staje się całym światem". ▫️▫️▫️ Josselin i Dean to "para" jakich na świecie nie brakuje. Twierdzą, że są jedynie przyjaciółmi po czym całują się nie mogąc od siebie oderwać a gdy tylko w towarzystwie tej drugiej osoby pojawi się osoba płci przeciwnej możliwie zagrażająca im samym ich serca pękają z bólu, smutku, złości i... Zazdrości! Mają przed sobą tajemnice, które bardzo ciężko jest wyjawić a które z dnia na dzień zaczynają coraz bardziej ciążyć zwłaszcza mając świadomość, że gdy wyjdą na jaw wszystko może się zmienić a ich relacja nigdy może nie być już taka sama... Czy Dean będzie w stanie pogodzić się z chorobą Joss? Czy jej nie opuści, tym samym udowadniając, jak wiele dla niego znaczy? A przede wszystkim czy dziewczyna wybaczy mu to, co zrobił w przeszłości? Gdy Lily Madaleine zaproponowała nam patronat nad serią "Przysługa" podrzucając tekst do zapoznania się z nim wiedziałyśmy, że powinnyśmy postarać się uodpornić na to co może nas czekać jednak chyba nie byłyśmy gotowe na tak silne zżycie się z bohaterami i przesiąknięcie ich historiami. "Tracąc nadzieję" to książka opowiadająca o odkrywaniu samego siebie, swoich uczuć i potrzeb, o codziennych problemach i próbie bycia blisko osoby na której nam zależy oraz uszczęśliwienia jej. Autorka za pośrednictwem bohaterów serwuje historię, która momentami staje się bardzo emocjonalna gdyż żaden, absolutnie żaden szczególnie młody człowiek czy dziecko nie powinien doświadczać tego co oni i być skazany na piekło jakie zgotował im człowiek, który powinien być ich oparciem, opiekunem a przede wszystkim kimś kto ich obroni - a w każdym razie spróbuje obronić - przed wszelkim złem tego świata zamiast sprawić, że stanie się on jeszcze gorszy. Niestety nie były to jedyne rzeczy, które ich trapiły. Na drodze Josselin i Dean zaczęły powstawać również inne przeszkody z, którymi zmuszeni będą się uporać. Zwłaszcza gdy jedną z tych przeszkód będą oni sami... Jeżeli chcecie rady od nas to do czytania przygotujecie sobie dużo uspokajającej herbaty oraz niektórym mogą się przydać chusteczki. W jednej chwili możecie mieć chęć wprost rozszarpać bohaterów za ich irracjonalne momentami zachowanie w drugiej zaś serce wam się będzie krajać gdy przyjdzie przykry moment. My w zupełności jednak rozumiałyśmy ich tok rozumowania i postępowanie. Nie mieli lekko i zdani byli tak naprawdę tylko na siebie i własną intuicję w słuszności swojego postępowania. Czy mimo wszystkich przeciwności losu i bagażu doświadczeń jakim zostaną obarczeni uda im się być w końcu szczęśliwymi? Czy odważą się w końcu na ten milowy krok i ryzyko aby być razem? A może przyszła w końcu pora aby ich drogi się rozeszły? My wiemy ale nie powiemy bo o tym musicie przekonać się sami!