Vik

"​– Byłaś moją dziewczyną, odkąd byłem chłopcem i niech mnie ​piekło pochłonie, jeśli w dniu, w którym spotkamy naszego ​stwórcę, nie będziemy trzymać się za ręce". "Zachowywałam się jak nałogowiec, ​już mnie korciło, żeby mu odpisać, ale jeśli udowodniłam sobie ​cokolwiek w tych ostatnich kilku miesiącach, to tylko to, że je​stem silniejsza, niż przypuszczałam, nawet jeśli musiałam za to ​chwilowo płacić swoim szczęściem". "Życie zaczyna się wtedy, gdy pojawia się mmiłoś". Nastasia Leokov i Viktor Nikulin są niczym dwie planety, które krążą wokół siebie. Niczym dwa magnesy, które się odpychają aby za moment przyciągnąć się ponownie. Musimy przyznać, że "Vik" jest chyba pierwszą, a w każdym razie jedną z nielicznych książek przez, które miałyśmy ochotę płakać nad głównym bohaterem i zagryźć główną bohaterkę. Serce nam się łamało za każdym razem, gdy Viktor starał się i robił wszystko aby Nastasia dała im szansę a mimo to i tak był odrzucany. Jest nam przedstawiony (a przynajmniej my go tak odebrałyśmy) jako porządny i uczuciowy facet bez względu na to czym się zajmował "zawodowo". Nastka z kolei boryka się z pewnymi problemami, które ciężko jej przezwyciężyć. Mimo iż z jednej strony szkoda nam było dziewczyny ze względu na traumę jaką pozostawiły pewne wydarzenia to wkurzała nas do potęgi swoim momentami dziecinnym zachowaniem i niezdecydowaniem. Było trochę tak jakby myślała jedno, mówiła drugie a robiła trzecie. "Vik" jest historią zupełnie innej pary niż ta, którą poznałyśmy w tomie 1 jaką był Lev i Mina w związku z czym teoretycznie możecie czytać ją oddzielnie ale praktycznie w naszej opinii łatwiej będzie wam przyswoić pewne sytuacje jeżeli będziecie jednak znali jego treść. Jest to z całą pewnością książka dość zawiła, nieco skomplikowana, nasycona erotyzmem a także zabarwiona niekiedy brutalnością i momentami nawet grozą, że aż ciarki przechodziły po plecach. Co prawda początkowo ciężko nam było wczuć się w jej klimat natomiast później czytała się niemalże sama. Nic nie było dla nas do końca oczywiste a klimat jak napomknęłyśmy już wyżej momentami wydawać się mógł nawet mroczny co podsycało tylko nasze zainteresowanie tym tytułem. Ta książka pokazuje czytelnikowi jak ważna jest szczerość między dwojgiem ludzi bo w końcu najlepsza jest najgorsza prawda niż najsłodsze kłamstwa, czyż nie?

Nastasia i Viktor tak naprawdę nigdy nie powinno ich połączyć nic więcej. Ona jest tylko (albo aż) młodszą siostrą jego przyjaciela. Znają się od dawna, był dla niej niejednokrotnie wsparciem, uczył jak radzić sobie z problemami (i to nie zawsze delikatnie), opiekował się nią i tak powinno zostać. Jednak przyciąganie, namiętność, jaka się między nimi zrodziła, okazała się silniejsza, niestety nie na tyle silna, aby połączyć ich na zawsze. Młoda kobieta kocha i pragnie być kochana. To, co oferuje jej Vik, jest dla niej za mało. Nie jest taka, jak wszyscy myślą, jednak zamiast rozmowy wybrała inny sposób, domysły, z których nie wyszło nic dobrego. Jego uczucia są silne, jednak o tym nie mówi. Vik ma niemałe problemy, z którymi zamierza poradzić sobie sam. To nie tylko spędza mu sen z powiek, ale również doprowadza do niełatwych decyzji, które musi podjąć. Czy Nastasia i Viktor wyjaśnią wszystkie nieporozumienia? Czy odnajdą się na nowo? Co takiego dzieje się u mężczyzny? Z jakimi problemami się zmaga? Zacznę od tego, że ta książka jest wielowątkowa. Na tych 554 stronach dzieje się bardzo dużo i to nie tylko u dwójki naszych głównych bohaterów (u kogo jeszcze musicie sami sprawdzić). Sprawiło to, że z tą książkę nie dało się nudzić, a wręcz przeciwnie. Mnie tak wciągnęła, że nie byłam, w stanie się od niej oderwać, aż nie dobrnęłam do samego końca. Akcja dość sprawnie poprowadzona, z wieloma ciekawymi i zaskakującymi zwrotami. Podczas czytania czułam wiele emocji. Historia pełna namiętności, tajemnic, niebezpieczeństw, mafii, a jednocześnie miłości i silnej więzi rodzinnej. Bohaterowie dobrze wykreowani. Nastasia Leokov młodsza siostrzyczka Lva i Sashy. To młoda kobieta, która od nastoletnich czasów kocha i pragnie być kochana. Z jednej strony potrafi zawalczyć o siebie, jest odważna, silna. Z drugiej zamiast rozmowy trzyma wszystko w sobie, co nie do końca dobrze się kończy. Osobiście ją polubiłam. Viktor to młody mężczyzna, który jest w niełatwe sytuacji życiowej i stara się sobie z tym poradzić. Z jednej strony odpowiedzialny, dość poważnie podchodzący do życia, umiejący wiele zrobić dla rodziny. Z drugiej zbyt dumny, aby przyjąć pomoc przyjaciół. Jego również polubiłam. „Vik” to według mnie świetna książka, z którą spędziłam bardzo ciekawy czas i z przyjemnością polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA