Vincere l'amore

Noemi kilka lat temu opuściła Los Angeles ale teraz nastąpił powrót. To wcale nie jest dla niej takie łatwe. Nowa szkoła, nowi znajomi. A przede wszystkim ON - Vittore, chłopak budzący postrach wśród rówieśników. Noemi nie wie tylko, że jej życie zostało zaplanowane już trzynaście lat temu. Nie wie, że to właśnie Vittore została przeznaczona. Nie zna świata mafii i zasad w niej panujących. Czy młoda kobieta odnajdzie się w nowej rzeczywistości? Czy zaakcentuje te wszystkie rewolucje? Jaki okaże się młody Beneventii? Czy z tego układu może wyjść coś dobrego? Mafia. Uwielbiam. Debiuty w tym gatunku dodatkowo mnie intrygują. Fakt, z nimi bywa różnie ale tym razem to była naprawdę świetnie napisana historia. Romans mafijny miał fajny klimat. Co prawda mafii było trochę za skąpo dla mnie ale jak już się trafiła scena to fajnie trzymała w napięciu. Dobrze budowała dreszczyk emocji. Fakt, że niektóre sceny widziałabym bardziej rozbudowane. Zbyt szybko kończyło się coś, co ledwie weszło na scenę. Autorka w swoim literackim debiucie zdecydowanie skupiła się na uczuciu. Na emocjach pomiędzy bohaterami. Na podsycaniu ciekawości i odkrywaniu kart z tajemnicami. A tu było zdecydowanie lepiej. Czułam te dylematy naszej młodej kobiety. Dziewczyny wrzuconej w sam środek czegoś, czego nie rozumiała. Dobra kreacja bohaterów. Noemi od samego początku zyskała moją sympatię. Swoją wesołością, otwartością i empatią. Vittore również miał w sobie to coś. Coś, co przyciągało niczym magnes. Miał elementy dona ale niestety było widać w nim tę młodość i taką nie do końca przemyślaną rozwagę. Czegoś bardziej wyrazistego i odważnego mi w jego zachowaniu zabrakło. Ale to wszystko w jego przypadku jest do dopracowania i do rozwinięcia. To pierwszy tom serii a ja osobiście najbardziej lubię, gdy bohaterowie na kartkach kolejnych części doświadczają przemiany. Tego efektu wow, po którym aż się ciśnienie podnosi, serce zaczyna bić żwawiej a ja aż się podnoszę na fotelu do góry w euforii. Na to po cichu liczę. Ale odnośnie emocji to już teraz ich nie zabrakło. Zdecydowanie działały na plus i świetnie nadawały pożądany klimat. Szczególnie, że raz było przerażająco a raz tak gorąco, jakby stąpać po lawie. Uff, była magia i chemia, nie powiem. Także kochani, można śmiało brać i czytać. Ten debiut zdecydowanie jest wart poznania. Mi się bardzo podobał i bardzo dobrze mi się czytało tę powieść. Polecam Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

Była to pierwsza papierowa książka z wątkiem mafii, którą przeczytałam i ogólnie rzecz biorąc, podobała mi się. Styl pisania autorki był bardzo fajny, dzięki czemu książkę czytało mi się lekko i szybko. Zdecydowanie mocną stroną tej książki jest to, że niemal cały czas coś się dzieje, nie jest nudno. Nie brakuje tam informacji o mafii, poważnych rozmów, niebezpiecznych sytuacji, humoru czy romantycznych scen. Było tam także kilka zwrotów akcji, których absolutnie się nie spodziewałam, przez co książka jeszcze bardziej mnie ciekawiła. Bohaterowie byli bardzo dobrze wykreowani, choć na początku lekko mnie irytowali, zwłaszcza Noemi. Z czasem, gdy czytałam o nich więcej, coraz bardziej ich lubiłam! Relacja Vittore i Noemi też przypadła mi do gustu, bo pomimo zaaranżowanego związku próbowali sprawić, by wszystko wyszło jak najbardziej naturalnie. Vittore od początku był bardzo zainteresowany Noemi i widać było, jak przy niej stara, często też kierował się trochę innymi zasadami dla dobra dziewczyny. Jest on zdecydowanie moim ulubionym bohaterem tej książki. Moim zdaniem jedynym minusem tej książki było trochę za mało przemyśleń bohaterów na przykład o wspomnieniach czy po prostu na temat życia oraz kilka nieścisłości związanymi głównie z wyborami Noemi. Podsumowując, ta książka była dobra i polecam wam ją przeczytać, jeśli lubicie klimat mafii czy zaaranżowanego związku.

Trzynaście lat wcześniej. Spokojny wieczór i niewinna partyjka pokera... Co może pójść nie tak? Wystarczyło niefortunne ułożenie kart, aby życie Noemi Santino zostało wywrócone do góry nogami. Wraz z przegraną ojca dziewczyny, jej serce zostało podarowane przyszłemu następcy capo. Aby Santino mogła wyjść za mąż, warunek był prosty. Vittore Beneventti musiał zadbać, aby jego przyszła żona pokochała jego oraz niebezpieczny świat, w którym chłopak się obracał. W wieku osiemnastu lat Noemi wraz z rodzicami opuszcza przepiękne Włochy i wraca do Los Angeles, aby tam ułożyć życie na nowo. Powrót dla dziewczyny okazuje się być ogromnym przeżyciem, jednak już od samego początku otrzymuje wsparcie ze strony Vittore. Chłopak musi dokonać wszelkich starań, aby wybranka jego serca oddała mu nie tylko siebie, ale również swoje serce. Pragnął przekroczyć każdą granicę, aby zdobyć jej bezgraniczne zaufanie. Kilka sekund. Tyle potrzebował młody Beneventti, aby całkowicie przepaść w czekoladowych oczach ukochanej. W chwili, gdy te dwie zagubione dusze w końcu się odnalazły, chłopak doświadczył uczuć, o których istnieniu nie miał bladego pojęcia. Chociaż początki nie należały do najłatwiejszych, z biegiem czasu udało im się odkryć wspólny język. Momenty pełne napięcia, niepewności i zgryźliwości, zastąpili pasją, niesamowitą więzią oraz pożądaniem, które czytelnik mógł wyczuć na kilometr. Najważniejszy element, który rzucił mi się w oczy to sposób, w jaki Anna Wilman wykreowała głównego bohatera. Vittore został wychowany twardą ręką przez swojego surowego ojca, jednak przez lata stworzył swoje własne zasady, którymi kierował się w stosunku do Noemi. Chociaż dziewczyna w młodym wieku została mu przeznaczona, a ślub, tak czy siak, miał się odbyć, przyszły don chciał rozegrać to po swojemu. Od samego początku liczył się z jej zdaniem, służył pomocną dłonią i dbał nie tylko o jej bezpieczeństwo, ale również o komfort psychiczny. Beneventti gotów był poświęcić dosłownie wszystko, aby tylko uszczęśliwić przesłodką Santino. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy dochodzimy do nieświadomej brutalnego świata Noemi. Przez lata ojciec dziewczyny, starał się chronić swoją córkę przed okrucieństwem, które skrywa się za mafijnymi drzwiami. Jednak w momencie, gdy Vittore pojawił się w jej życiu, prawda prędzej czy później musiała wyjść na światło dzienne. Santino zostaje wrzucona w ten szalenie niebezpieczny krąg, w którym zagrożenie czyha na każdym kroku. Czy uda jej się zaakceptować los, który na nią czeka? Muszę przyznać, że autorka w niesamowity sposób połączyła przepiękny romans, który ukazuje prawdziwą i szczerą miłość z wątkiem krwawej oraz parszywej mafii. W tej pozycji nie ma miejsca na nudę, a dreszczyk emocji przeplatany jest z motylkami w brzuchu, które nie opuszczą nas, aż do ostatniej strony. Warto przy okazji wspomnieć, iż epilog potężnie zwala z nóg nawet najtwardszego czytelnika. „Vincere L’amore” dostarczy nam odpowiednią dawkę humoru, niesamowite momenty, które chwytają za serce oraz zapewni wystarczającą ilość napięcia. To właśnie dzięki temu ciężko przejść obok tej książki obojętnie. Historia Noemi i Vittore to jedna z tych, które na bardzo długi czas zapadają w pamięć. Jako patronka miałam okazję zapoznać się z nią znacznie wcześniej, jednak wciąż nie otrząsnęłam się po tym niesamowitym spotkaniu. Gdybym sięgnęła po tę pozycję jako zwykły czytelnik, nie odłożyłabym książki nawet na sekundę. W tym wypadku jednak starałam się chłonąć każde słowo i zapamiętać nawet te najdrobniejsze szczegóły i to właśnie dzięki temu udało mi się zrozumieć czasami dość zaskakujące decyzje bohaterów. Wyjątkowy styl, którym posługuje się Ania, sprawia, że przez całą lekturę wręcz się płynie, a w niektórych momentach włoski na ciele aż stają dęba. Rozdziały przepełnione są nie tylko pasją, czy pożądaniem, ale również uczuciem, które ciężko jest opisać. Emocje, których możemy doświadczyć w trakcie czytania to powód, dla którego zdecydowanie warto sięgnąć po Vincere L’amore.

Przeczytana na legimi na jednym wdechu. W końcu coś tak oryginalnego, że nie mogłam się oderwać. Genialnie wykreowane postacie i na ten moment mój ulubiony debit.