Wielki Mur z Winnipeg i ja

„And now we've got a reason to get a big boy...” „Wielki Mur z Winnipeg i ja” to najpopularniejsza książka autorki za granicą. Vanessa Mazur pracuje dla Aidena Gravesa. Jest jego asystentką. Nie, wróć, jest jego służąca, kucharką i wszystkim innym kogo w danej chwili potrzebuje. Do tego dodać jego obcesowość, szorstkość i humorki i nic dziwnego, że kobieta czuje coraz większą frustrację i kiedy miarka się przebrała, Vanessa rzucą pracę. Ma zaoszczędzoną wystarczającą ilość pieniędzy, aby móc odejść, aby w końcu poświęcić się czemuś, co kocha i spróbować sprawić część kredytu studenckiego. Kiedy pewnego dnia przychodzi do niej Wielki Mur z Winnipeg, nie jest zaskoczona, jednak kiedy mężczyzna przedstawia jej pewną propozycję, jest kompletnie zszokowana. Tym, że przez cały czas ten dupek nie potrafił jej nawet odpowiedzieć jej prostego „Dzień dobry”, a teraz śmie prosić ją o coś, co zmieni życie obojga o 180 stopni. Jednak zgadzając się na układ, Aiden zajmie się jej niespłacalnym dla niej kredytem studenckim. O jaki układ chodzi? Musicie przekonać się sami. Mariana Zapata jest nazywana mistrzynią slow-burn i po raz kolejny to określenie jest w punkt. Uwielbiam powolny rozwój relacji bohaterów z tymi wszystkimi malutkimi gestami, czynnościami, które są każdym kolejnym etapem rosnącej więzi. A postać Aidena, który na samym początku zachowuje się jak totalny dupek, zdaje sobię sprawę ze swojego postępowania, kiedy już stracił dziewczynę, a raczej swoją asystentkę. Jednak z czasem porzuca swoją maskę i okazuję się całkiem fajnym facetem, któremu zależy na Vanessie i pokazuje to na każdym kroku drobnymi gestami. Bez wątpienia to, jaki jest Aiden dla innych ludzi, ma związek z jego dzieciństwem i tym, że jego ojciec go bił, jednak jego dziadkowie zabrali go i wychowali. Właśnie oni i Leslie — jego stary trener, są najważniejszymi osobami w jego życiu. Vanessa również nie miała ciekawego dzieciństwa. Jej matka często wracała do domu pijana, a jej siostry dręczyły ją, posuwając się nawet do czynów zagrażających życiu. Nie mogę również nie wspomnieć o współlokatorze Aidena, jego koledze z zespołu i zarazem przyjacielu Vanessy — Zacu. Polubiłam tego faceta od samego początku. Jeśli szukacie fajnego slow-burn z motywem sportowym w tle, o przełamywaniu własnych słabości, o drodze do bycia szczęśliwym i o wielkich facetach, to polecam tę książkę.

"(...) Jak wszyst­ko na tym świe­cie, czego pra­gnę­li­śmy, mi­łość była ma­rze­niem. I jak w przy­pad­ku każ­de­go ma­rze­nia, ni­cze­go nie można było brać za pew­nik. Nie roz­wi­ja­ła się sa­mo­ist­nie. Nie roz­kwi­ta­ła bez wy­sił­ku." Vanessa Mazur jest przekonana, że podjęła słuszną decyzję. Nie powinna mieć absolutnie żadnych wątpliwości. W końcu bycie asystentką, a w praktyce służącą i kucharką, słynnego Aidena Gravesa miało być tylko tymczasowe. Facet znany na boisku jako Wielki Mur z Winnipeg jeszcze co prawda nie wie, co go czeka, ale Vanessa jest już pewna, że nie zostanie przy boku Aidena. Nadszedł dzień kiedy juz wie ,ze zaoszczędziła wystarczającą ilość pieniędzy, aby móc odejść. Jednak kiedy mężczyzna przychodzi do niej i błaga, aby wróciła, Vanessa stwierdza, że wszystkiego mogła się spodziewać, ale nie tego. „Nie zamierzałam się przed nim rozpłakać. Nie płakałam przed ludźmi, którzy nie zasługiwali na moje łzy, a Aiden – zwłaszcza pieprzony Aiden – nie będzie tym, który mnie złamie. Ani teraz, ani nigdy.” To książka, która jest bardzo obszerna, jednak przeczytałam ją w jeden dzień. Zazwyczaj jestem zwolenniczką zawrotnej akcji ,dynamicznej fabuły i jakież było moje zaskoczenie kiedy powieść typu slow-burn oczarowala moje serce i umysł. To przepiękna historia trudnej miłości. Oboje mają trudne dzieciństwo, koszmarna przeszłości i każdy na swój sposób prubuje sobie radzić w dorosłym życiu. To totalne przeciwieństwa, które z czasem idealnie się uzupełniają. Nie znajdziemy tu miłości od pierwszego wejrzenia, miliony uniesień i motylków w brzuchu to historia miłości, która jest zrodzona od przyjaźni. Nasi bohaterzy powoli sie poznawaja, odkrywają, otwierają się na siebie. To moje pierwsze spotkanie z autorka i wiem ,że nie ostatnie. Dzięki niej przekonałam się, że książka nie musi być naszpikowana erotyzmem , wybujałą fabuła aby opisać piękna miłość, bliskość i fajerwerki w brzuchu. Ostatnio bardzo podoba mi się motyw sportu w książkach, dlatego bohater futbolista od razu przypadł mi do gustu .

Vanessa Mazur jest asystentką najlepszego w kraju footbolisty Aidena Gravesa. W zasadzie to była również jego kucharką i gosposią na pełnych obrotach. Przyjmowała na siebie nie tylko protekcjonalne spojrzenia szefa, kiedy próbowała go czymś przekonać, ale była również jego łącznikiem z menagerem o resztą świata i od nich również wielokrotnie obrywała za decyzje pracodawcy. Jej czynnikiem motywującym były oczywiście pieniądze, ponieważ dziewczyna miała marzenia, które niestety kosztowały. Ponury jak chmura gradowa Aiden traktował ją lekceważąco, nie odpowiadał nawet "dzień dobry" czy "do widzenia", o "dziękuję" nie wspominając, co systematycznie ją unieszczęśliwiało. I tak w końcu... dziewczyna postanawia od niego odejść. Kiedy już myśli, że zaczyna układać sobie życie na nowo mężczyzna zjawia się u niej PROSZĄC o powrót. Wypowiadając w jeden wieczór więcej słów niż w miesiąc, kiedy u niego pracowała! Aiden jest zdeterminowany. Swoją ciężką pracą i wytrwałością zawsze osiąga zamierzony cel. Czy tym razem również tak będzie? "(...) Jak wszyst­ko na tym świe­cie, czego pra­gnę­li­śmy, mi­łość była ma­rze­niem. I jak w przy­pad­ku każ­de­go ma­rze­nia, ni­cze­go nie można było brać za pew­nik. Nie roz­wi­ja­ła się sa­mo­ist­nie. Nie roz­kwi­ta­ła bez wy­sił­ku. Uwi­dacz­nia­ła się w sub­tel­nych ge­stach. Wzmac­nia­ła się bez­in­te­re­sow­no­ścią. I mogła trwać wiecz­nie z kimś, kto nie bał się ko­rzy­stać z moż­li­wo­ści, jakie dawała". Historia o pięknej lecz skomplikowanej miłości.  Zawiedzona kobieta, która przez dwa lata dwoiła się i troiła dla swojego szefa dbając nie tylko o jego spotkania, garderobę czy posiłki, ale i jego samopoczucie sprawiając mu małe, drobne gesty i umilając mu dzień.  Zupełnie bezinteresownie. Zwyczajnie, po ludzku. Nigdy nic w zamian nie oczekiwała, chociaż z każdym dniem była bardziej zniechęcona i zrezygnowana. I tu bardzo podobał mi motyw, kiedy mężczyzna zjawia się u niej w domu ona nadal nie potrafiła mu zaufać. Te całe rozczarowanie nagromadzone, podczas trwania jej umowy, nie zniknęło z dnia na dzień. Jej przemyślenia i obawy były w pełni zrozumiałe i bardzo dojrzałe. W sumie nigdy nie ukrywała, że był ciachem i to olbrzymich rozmiarów, ale jego zachowanie szybko ostudziło jej zapędy nie pozwalając jej o nim fantazjować.  Sam Aiden został wykreowany konsekwentnie na Pana Mruka do samego końca, co mocno działało na wyobraźnię. Nigdy nie wiedziałam jak zareaguje, co powie, jak się zachowa. W którym kierunku pójdzie ich relacja i mogę się przyznać, że im bliżej końca, tym bardziej wkradał się w moje serce. Ich relacja do łatwych nie należała. Mieli przed za sobą fatalny start i mnóstwo pracy przed sobą. Czy była w ogóle nadzieja na to, by trochę ocieplić ich stosunki? Wypracować kompromisy i zapomnieć o przeszłości? Było to moje pierwsze spotkanie z Autorką i jestem przekonana, że nie ostatnie. Potrafi stworzyć historię trzymającą w napięciu, której odkrywanie kolejnych rozdziałów jest piekielnie uzależniające. Styl i poczucie humoru również bardzo przypadły mi do gustu.  Z czystym sumieniem #piekielniepolecam