Zapach zazdrości

„Stałam jak zaczarowana, pochłonięta przyjemnością, którą odczuwałam, będąc blisko niego. Poddawałam się jego dotykowi. Ponieważ przede mną stał Bruno… Mimo że znałam go krótko, to jakimś cudem zaufałam mu i chciałam wierzyć, że nigdy mnie nie skrzywdzi”.

Catherine i Bruno wzięli szybki ślub i to ze znanych nam powodów, ale te najważniejsze zaczęli odkrywać zaraz po nim. Bo przecież nie można, się złości i być zazdrosnym o kogoś do kogo by się nic nie czuło. Do tego silne przyciąganie, jakie czuli do siebie, tylko przybrało na sile. Przyjdzie im pokonać kilka przeszkód i problemów, jakie pojawią się na ich drodze. I mimo niesprzyjających warunków zawsze mogą liczyć na przyjaciół i gorących Włochów. Czy będzie niebezpiecznie?… Tak. Czy będzie gorąco i pikantnie?… Zdecydowanie tak i to, jak. Czy będzie zabawnie?… Kolejne tak. Tylko tych tak jest nieskończona ilość.

Więcej wam nie zdradzę, bo musicie sami poznać ich historię oraz jej zakończenie. Powiem wam tak, Monika Nawara po raz kolejny spisała się na medal, jeśli myślałam, że pierwsza część była cudna, to ta jest nieziemska. Pełna emocji, uczuć, pożądania, miłości, troski, humoru, radości i przyjaźni. Znajdą się również chwile strachu i zwątpienia. Po raz kolejny zatraciłam się w czytaniu i nie potrafiłam się oderwać. Każda przeczytana kartka dostarczała mi kolejnych niezapomnianych chwil i emocji, które przeżywałam wraz z bohaterami. Do tego każda z tych przeczytanych stron pokazywała mi prawdę o każdej z postaci i prowadziła do wielkiego finału. Ta część jest jeszcze lepsza niż poprzednia. Monika skupiła się na związku Catherine i Bruna, pokazała, że gdy na naszej drodze stanie odpowiednia osoba to nie ma znaczenia czy znamy się dzień, tydzień, miesiąc czy rok. Bo obok takiego uczucia nie można przejść obojętne i walczy się o nie do samego końca. Cudownie ukazana przyjaźń. Nie zabraknie zabawnych tekstów, które wywoływały u mnie śmiech. Babcia Helena jak zawsze była w formie tak jak i reszta. Każda z postaci czy to pierwszoplanowych, czy drugoplanowych nie została pominięta, są dopieszczone i każda wnosiła coś do tej opowieści. Bruno i William skradli moje serce, ale to przy braciach Deluzzo biło ono szybciej i mocniej. Ciągnie mnie do nich i już nie mogę się doczekać części z ich udziałem. Gdy do „zapachu pożądania” doda się „zapach zazdrości” to zaczyna robić się pikantnie, ciekawie i niebezpiecznie. Pozwólcie sobie na zanurzenie w tej niesamowitej mieszance zapachów i dajcie im zawładnąć sobą. Gorąco wam polecam.

Drugi tom serii #NIENASYCENI Bruno i Catherine podjęli spontaniczną decyzję o szybkim ślubie. Oboje w tym szaleństwie wpadli po uszy, niby krótka znajomość zaowocowała wielkim uczuciem. Jednak los nie zawsze bywa łaskawy, bo w życiu Bruna pojawia się była partnerka. Cath nie czuje się pewnie w tym związku i nie ufa bezgranicznie swojemu mężowi. Stawia to przed nimi problemy, które będą musieli wspólnie rozwiązać. Wyjazd na Sycylię w celach biznesowych i w oczyszczeniu emocji wydaje się dobrym rozwiązaniem. Po powrocie czeka na nią może niebezpiecznych wydarzeń.. Myślę, że wiele czytelniczek czekało na kontynuację historii Catherine i Bruno. Pierwszy tom zachwycał feerią zapachów. Z kolei drugi tom obfituje w wydarzenia dotyczące głównie małżeństwa naszych bohaterów. Motyw po, który sięgnęła Monika jest bardzo trudny, jednak w efekcie udało jej się stworzyć książkę i bohaterów, którzy są pełni pasji i bardzo namiętni. Związek Catherine i Bruna od samego początku cechowała dość duża dynamika i zmienność. Ślub, który miał być jedynie przykrywką dla ratowania rodzinnego biznesu okazuje się jednak „czymś” więcej. Bohaterzy mierzą się z przeszłością i powrotami dawnych partnerów. Do tego wszystkiego dochodzi zazdrość i niepewność przede wszystkim ze strony kobiety. Cath jest pełna sprzecznych uczuć, Bruno budzi w niej pożądanie, kiełkuje w niej uczucie, jednak trudno jest obdarzyć zaufaniem mężczyznę, który na każdym kroku zalicza „wpadki”. Bruno mimo to walczy o kobietę, która zawładnęła nie tylko jego zmysłami, ale też umysłem. Są w tej historii jednocześnie rozczulający i irytujący. „Zapach Zazdrości” kupi Was namiętnością i pożądaniem, bohaterami, którzy są autentyczni w tym co robią i kim są. Jednocześnie ta książka czyta się sama, bo styl Moniki to połączenie lekkości i wprawy. Dostaniecie mnóstwo gorących scen, które będą wywoływać Wasze rumieńce oraz miłość, która rodzi się na bazie mieszanki zauroczenia i rozsądku. Jest Zazdrość, Miłość i Pożądanie a taka mieszanka zapewniam Was jest wybuchowa

❤️Przedpremierowa recenzja patronacka❤️ "Nasze drogi połączył przypadek, ale los nie odpuszczał i splatał je ponownie." "Zapach zazdrości" to kontynuacja losów Catherine oraz Bruna. Tych dwoje ma połączyć się na ślubnym kobiercu. Ma być to tylko układ, który pomoże uratować firmę. Oboje stawiają odważny krok. Jednak gdzieś pomiędzy tym wszystkim jest obawa, że to się nie uda. Jest strach, niepewność, ale także rodzące się uczucie, do którego oboje nie chcą, albo nie potrafią się przyznać. W końcu obrączki znajdują się na ich palcach. Wydawać by się mogło, że są szczęśliwi, ale to szczęście nie potrwa długo. Zastąpi je złość i rozczarowanie. Bruno dopuści się zdrady, która wbije szpilkę w serce Catherine. Czy po tak krótkim czasie myślała, że największy Casanova Francji się zmieni? Czy będzie umiała mu wybaczyć? Ale najważniejsze pytanie, czy oboje znajdą siłę, aby ten układ przetrwał? Czy pomiędzy nimi pojawi się miłość? "Zapach zazdrości" to historia, która pokazuje nam, że najważniejszym fundamentem szczęśliwego związku jest zaufanie. Bez niego cała konstrukcja runie na dół, ciągnąc nasze serca, które roztrzaskają się w drobny mak. Relacje pomiędzy bohaterami były tak niestabilne. Raz potrafili wywołać wojnę, aby po chwili zatopić się w swoich ramionach. Ich znajomość była burzliwa. Oni dopiero tak naprawdę się poznawali jako mąż i żona. Odkrywali swoje wady, słabe punkty, ale także rzeczy, które sprawiały im przyjemność. Zaliczyli wiele wzlotów i upadków. Było pomiędzy nimi wiele niedomówień, tajemnic oraz sytuacji, które mogły potoczyć się inaczej. Ale to wszystko umacniało ich uczucie. Walczyli o nie. Nie pozwolili mu wygasnąć. Z każdym dniem wzniecali pomiędzy sobą płomień, który świecił coraz jaśniej, ale ile razy można złamać czyjeś zaufanie? Ile razy można wylać łzy? Czy będzie to szczęśliwe małżeństwo? Autorka postawiła na motyw aranżowanego małżeństwa, które ma jakiś cel. Jest to element, który uwielbiam w książkach, ponieważ w tym momencie rodzi się uczucie pomiędzy bohaterami, które albo przetrwa, albo sprawi, że zostaniemy zniszczeni. W tej historii nie ma miejsca na odrobinę nudy. Już od samego początku zostajemy wciągnięci w wir niekończących się wydarzeń. To, co tutaj się dzieje, przejdzie wasze oczekiwania. Byłam pod wrażeniem tego, jak autorka rozplanowała akcje. Najpierw doznajemy szoku, aby na chwilę wszystko się uspokoiło i ponownie zalała nas fala niedowierzania. Byłam pod wrażeniem tego, jak w tej historii mogło zmieścić się tyle wątków, które zostały poprowadzone do samego końca. Nic tutaj nie zostało przerwane. Każda sytuacja, każda wzmianka jest nam wytłumaczona i rozwiązana. Muszę przyznać, że ta część diametralnie różni się od poprzedniej. Tutaj jest istny ogień, który was spali. Pierwszy tom to wprowadzenie do historii odrobina pikanterii. Drugi zaś tom to rozwinięcie wszystkim wątków i wprowadzenie nowych, które mocno namieszają w tej historii. Tutaj możecie liczyć na dużą dawkę pikantnych scen, które muszę przyznać, opisane są w taki sposób, że zrobi wam się ciepło, a wypieki zaleją waszą twarz. Autorka pokazała nam swoją inną stronę, tę bardziej niegrzeczną. Ale żeby tego było mało, będziecie niejednokrotnie wściekli, a Bruna, jak i Catherine będziecie chcieli zabić. Było pomiędzy nimi wiele niedomówień. Kobieta nie potrafiła porozmawiać, tylko uciekała. Ale wcale jej się nie dziwię. Na jej miejscu byłabym wściekła i smutna jednocześnie. Bruno będzie musiał się namęczyć, aby ją odzyskać. Jak myślicie, będzie wart jej serca? I najlepszym elementem tej książki jest wprowadzenie nowego bohatera, jak i tego, który pojawił się już w poprzedniej części. Mowa o dwóch zabójczo przystojnych Włochach. O mamuni!!!! To istne diabły, które także podniosą ciśnienie krwi naszemu Bruno. A co, niech się chłopak postara. Może jak poczuje konkurencje, to zacznie myśleć. Będą to postacie, które namieszają, ale pozostaną dla nas zagadką. Mam nadzieję, że tak jak zapowiedziała autorka, ich historia również znajdzie się na papierze. Pióro autorki jest tak przyjemne, że zatapiałam się w tej książce jak w chmurce. Lekkość, z jaką pisze, jest niebywała. Dopracowała swoje zdolności i jeszcze lepiej potrafiła oddać emocje, które kumulowały się pomiędzy bohaterami. Po raz kolejny podniosła sobie poprzeczkę. I po raz kolejny jestem zakochana w tej historii. Sprawia, że czytanie to największa przyjemność. I właśnie takich książek chciałoby się czytać jeszcze więcej. Małe podsumowanie. Jeśli chcecie przeczytać książkę, która będzie istnym wulkanem emocji, nieprzewidywalnych sytuacji oraz ukrywanych tajemnic, ale także będzie umiała oddziaływać na wasze zmysły, to musicie sięgnąć właśnie po tę historię.

Powieści, gdzie występują aranżowane małżeństwa mają to do siebie, że Autorki stają przed nieograniczonym polem do popisu jeśli chodzi o fabułę jak i emocje, co udowodniła Pani Monika Nawara. Zaczynając od wewnętrznych batalii czy rzeczywiście jest to dobrą opcją. Tak jak w przypadku Catherine: po tak krótkim okresie znajomości zgadza się wyjść za Bruna, by uratować rodzinny biznes. Od razu da się wyczuć niepewność, strach przed przyszłością, ale i ogromne obawy: czy ten krok przyniesie zamierzone skutki? Będzie mogła odetchnąć w spokoju? I gdzie w tym wszystkim będą znajdowały się jej uczucia? Kobieta się zakochała. Pożądanie, które zawładnęło jej ciałem przejęło kontrolę i za mocno się odsłoniła. Pozwoliła zaufać i uwierzyła, że to, co miało być fikcją powoli staje się rzeczywistością. Niestety Bruno szybko sprowadza ją na ziemię, kiedy w dniu ślubu zostaje przyłapany podczas namiętnego pocałunku z inną kobietą... Ałć... Catherine chyba za szybko zapomniała, że zaobrączkowała jednego z największych kobieciarzy... Dopiero co wyleczyła swoje zaufanie z Tomasa i znów źle oceniła sytuację... Miało być lepiej, a wszystko jeszcze mocniej się skomplikowało.... Nie będę Wam więcej zdradzać z fabuły. Uważam, że największa przyjemność to odkrywanie jej samu, a w tym konkretnym przypadku Autorka o to bardzo zadbała. Fantastycznie poprowadziła dalsze losy dwójki bohaterów,  podciągnęła swój warsztat, co można od razu wyczuć i skupiła się na rzeczach ważnych w życiu. Wplotła ogrom emocji zarówno tej intymnej i grzesznej jak i niebezpiecznej; oprawiła ją miejscami humorem i podała w pięknym wydaniu. Niezaprzeczalnie na każdej stronie można wyczuć miłość i głęboka potrzebę podarowania szczęścia drugiej osobie, a może było to tylko takie przedstawienie dla wszystkich, którzy patrzą wokół i czekają na ich kolejne potknięcie? Przecież to żaden problem rzucić kilka czułych słów na wiatr, by nas zmylić... Postać Lorenzo również trochę namiesza w tej części. Mężczyzna nigdy nie ukrywał, że interesuje się Catherine, a dla niego nie ma  rzeczy niemożliwych. Zdecydowany, samiec alfa nie podda się i z przyjemnością wypełni każdą przestrzeń jaką zostawi Bruno. Tak, wiem: nasuwa się wiele pytań, a odpowiedzi znajdują się w środku. Uważam, że dylogia #nienasyceni to pełen pasji, bardzo przyjemny i lekki w odbiorze romans biurowy, który pozwoli nam umilić swój czas. Jest namiętnie i zmysłowo i z starszą Panią w tle, która wywoła nie jeden uśmiech. Z czystym sumieniem mogę ją polecić.