Krucha tęsknota

Ciekawa trzyma w napięciu

Bo Cory Reilly nigdy za dużo... "Krucha Tęsknota"to jednotomowa powieść ze świata "The Camorra Chronicles", choć równie dobrze pasuje do serii "Złączonych", bo to historia siostry Serafiny, bohaterki Złamanej Dumy, która należy do oddziału Chicago. Sofia wiedziała, że nie będzie taka jak je siostra. Ona była brunetką, a Serafina blondynką, była piękna i perfekcyjna. Jednak teraz musiała zastąpić ją u boku Danilo - mężczyzny, któremu porwano narzeczoną w dniu ślubu. To powinno być dla Sofii spełnienie marzeń. Dziewczyna kochała się w nim odkąd pamięta, odkąd była kilkunastolatką, odkąd ten był zaręczony z jej siostrą. Jednak Sofia szybko orientuje się, że jej wymarzony sen może okazać się koszmarem. Danilo jej nie chce. Chciał Serafinę, a dostał zastępczą panne młodą. Chciał Serafinę, a dostał tylko nagrodę pocieszenia. A skoro nie mógł mieć Serafiny, musiał wybrać drugą najlepszą opcję. Sofia tak się czuła i wiedziała, że te określenia idealnie ją opisują. Mimo to robi wszystko co w jej mocy, aby zdobyć jego akceptację, by na nią spojrzał, jak na kobietę. W końcu na jego imprezie urodzinowej, na krótko przed ich ślubem, dzięki podstępowi udaje jej się... jednak takiego finału niespodziewało się żadne z nich. Czy Danilo, który ciągle myślami i duchem błądzi w wspomnieniach blondwłosej Serafiny, ogarnie się i zrozumie, że niedługo może stracić również to, co otrzymał w zamian? Co to była za książka. Co prawda jako romans mafijny, miał w sobie tyle mafii ile niektóre produkty śladowych ilości orzeszków. Jednak tutaj sama historia nadrabia wszystko. Z jednej strony mamy pokazane jak pewne wybory mogą na nas wpłynąć, a co za tym idzie oddziaływać na innych. Po tym jak Serafina "odeszła", każdy radził sobie z tym na inny sposób. W przypadku Danilo mamy świetny przykład na to, że takie trwanie w przeszłości i wręcz zaślepienie stratą może spowodować, że zapominamy o tym, że prawdziwy skarb jest na wyciągnięcie ręki. Bohaterowie świetnie wykreowani, choć czasem irytujący, ale myślę, że sytuacja w której się znaleźli po części ich tłumaczy. Danilo to mężczyzna, który zawsze dostawał to co chciał, a teraz musiał zadowolić się jedyną opcją jaka wchodziła w rachubę. Dużo młodszą, zupełnie inna opcja niż to co mu było obiecane. Nic dziwnego, że od samego początku porównywał Sofie do Serafiny. Dodatkowo różnica wieku sprawiała, że Danilo często zachowywał się jak dupek wobec niej i ranił Sofię, która od najmłodszych lat podkochiwała się w nim i pielęgnowała to uczucie. Dopiero gdy mógł stracić dziewczynę, zdał sobie sprawę, że Sofia, która miała być tylko nagrodą pocieszenia, tak naprawdę okazała się największą wygraną. Sofia zawsze żyła w cieniu siostry. Nawet gdy Serafina zniknęła, ona była tą która ją zastąpi. Myślę, że właśnie to sprawiło, że dziewczyna gdzieś po drodze się zagubiła, chcąc stać się swoją siostrą, chcąc zwrócić uwagę innych, szczególnie Danilo. Dopasowywała nie tylko swoje zachowanie do tego, co w według niej chciał i pragnął Danilo. Pamiętajmy, że gdy Serafina została porwana Sofia miała zaledwie dwanaście lat. Tak bardzo przez kolejne lata chciała pokazać, że jest niczym jej siostra, więc upodobniała się do niej, zapominając, że bycie sobą jest dość wystarczające. "Krucha Tęsknota" świetnie ukazuje tę przemianę, kiedy człowiek uświadamia sobie, że udawanie kogoś, aby zdobyć jego akceptację i względy nie jest czymś dobrym, bo najpiękniejsi jesteśmy, gdy jesteśmy sobą. Ta książka również jest malutkim przedsmakiem kolejnej historii, a mianowicie Samuela, brata bliźniaka Serafiny oraz siostry Danilo - Emmy. Już czuję, że ich opowieść nie będzie usłana płatkami róż, a kolce będą wielkie i ostre. Jednak wiem, że autorka zafunduje nam coś pięknego.

"Mi­łość nie dzia­ła na od­le­głość. Można ko­chać tylko kogoś, kogo się zna. Mi­łość przy­cho­dzi wraz z cięż­ką pracą i od­da­niem, ale przede wszyst­kim z cza­sem." "...po­ża­ło­wa­łem, że nie mogę cof­nąć czasu. Tak długo tę­sk­ni­łem za prze­szło­ścią oraz tym, co utra­ci­łem, że nie sku­pi­łem się na tym, co zo­sta­ło mi dane." "Bycie głu­pim to naj­lep­sza rzecz w byciu mło­dym – od­par­ła Anna. – Nie­dłu­go bę­dzie­my miały mnó­stwo obo­wiąz­ków. Więc po­dej­muj­my durne de­cy­zje tak długo, jak się da." Danilo Man­ci­ni oraz Serafina Mione w oddziale byli niczym para królewska. Piękni, młodzi, dystyngowani. Kobieta uchodziła za jedną z najpiękniejszych, którą wszyscy chcieli mieć. Niestety ich bajka nie trwała długo gdyż dziewczyna w dniu ślubu została porwana przez najokrutniejszego wroga jakim była Ca­mor­ra z Las Vegas a gdy ją odzyskano nie była już tą samą dziew­czy­ną co wcze­śniej i nikt nie był w stanie jej pomóc. Przy­szłość mężczyzny roz­sy­pa­ła się w proch a najbliższa rodzina nie umiała sobie poradzić ze stratą. Co prawda mężczyźnie została obiecana młodsza z kobiet Mione - Sofia - ale czy widmo doskonałej siostry przestanie ją kiedyś prześladować? Czy ktoś kiedyś ponownie zauważy, że została im jeszcze ona? Ta krucha, bezbronna istota, która za wszelką cenę również chciała zasłużyć na odrobinę uwagi? "Wszyst­ko zda­wa­ło się dzia­łać na moją ko­rzyść. Wkrót­ce mia­łem stać się pod­sze­fem ca­łe­go od­dzia­łu, a moją żoną miała być sio­strze­ni­ca capo, Kró­lo­wa Śnie­gu. Czu­łem się nie­znisz­czal­ny. Spora część ludzi uzna­wa­ła, że moja aro­gan­cja i duma to grzech. A ja zo­sta­łem su­ro­wo uka­ra­ny za ich prze­ja­wia­nie." "Tak jak moja sio­stra. Pró­bo­wa­łam ją na­śla­do­wać, ale imi­ta­cja nigdy nie do­rów­na ory­gi­na­ło­wi. Byłam echem ide­al­nej me­lo­dii. Re­pli­ką mi­strzow­skie­go dzie­ła. Za­wsze gor­sza. Za­wsze mi cze­goś bra­ko­wa­ło." Sofię Mione poznajemy jako bardzo młodą dziewczynkę która zostaje obiecana Danilo w zamian za jej siostrę. Dziewczynka marzy o księciu z bajki, wielkiej miłości i mnóstwie czułości. Dzień swojego ślubu wyobraża sobie jako ten idealny a sama chce być niczym księżniczka z bajek Disneya. Niestety. Nic co dobre nie trwa wiecznie a wydarzenia, które mają miejsce sprowadzają dziewczynę szybko na ziemię i powodują, że Sofia zdaje sobie sprawę iż książęta nie istnieją. W książce widzimy jak dziewczyna za wszelką cenę stara się upodobnić do siostry i być w połowie tak dobra jak ona. Pragnie aby w końcu inni ją zauważyli taką jaka jest naprawdę. Pragnie uwagi i miłości a tymczasem ma wrażenie, że jest gdzieś z boku obserwując jedynie jak mija czas a rodzinie i Danilo w dalszym ciągu ciężko ruszyć dalej. W pewnym momencie widzimy jednak, że toczy ze sobą zaciętą wewnętrzną walkę. Z jednej strony dalej krucha i delikatna, kierująca się uczuciami i emocjami z drugiej zaś nabiera hardości. Potrafi odpysknąć, zawalczyć o swoje, unieść się dumą i zdystansować. "[...] do­zna­łam ob­ja­wie­nia – za­po­mnia­łam o sobie, usi­łu­jąc za­do­wo­lić kogoś in­ne­go, i teraz już wie­dzia­łam, że czło­wiek, któ­rym sta­rasz się być, za­wsze bę­dzie gor­szy od praw­dzi­we­go cie­bie. Odkąd pa­mię­ta­łam, uwa­ża­łam się za lo­jal­ną osobę, a jed­nak przy pierw­szej lep­szej oka­zji zdra­dzi­łam samą sie­bie, po­rzu­ci­łam swoje praw­dzi­we „ja” w za­mian za na­rzu­ca­ny mi przez in­nych wi­ze­ru­nek." "Wy­da­je mi się, że już nie wiem, kim je­stem. Wszyst­ko, co ro­bi­łam przez ostat­nie kilka lat, ro­bi­łam, by za­do­wa­lać in­nych. Usu­nę­łam się w cień, żeby dać mamie i tacie prze­strzeń na smu­tek. Nigdy nie pro­si­łam o nic Sa­mu­ela, po­nie­waż nie chcia­łam, by my­ślał, że sta­ram się zająć miej­sce Finy. Za­wsze do­pa­so­wy­wa­łam się do oto­cze­nia. Byłam taka głu­pia." Danilo Man­ci­ni jest mężczyzną niewyobrażalnie dumnym, cho­ler­nie upar­tym z na­tu­ry a przyznanie mu się do błędu tym bardziej wypowiedzenie "przepraszam" czy wyznanie uczuć graniczy niemalże z cudem. Wyobraźcie sobie więc jak wielkie szaleństwo ogarnia mężczyznę gdy jego narzeczona, której pragnął z całych sił zostaje porwana a w zamian za nią dostaje niespełna 12-to letnią Sofię wobec której jest mocno zdystansowany i chłodny ukrywając się pod maską dżentelmena. Cierpi okrutnie nie mogąc się pogodzić ze swoją porażką i poczuciem winy pozwalając aby obsesja na punkcie Serafiny wyniszczała go od środka. Jed­nak życie mu­si to­czyć się dalej, a on powinien utrzy­my­wać po­zo­ry sil­ne­go. Jest młody przez co wielu w jego otoczeniu spo­dzie­wa­ć się może potknięć i tego, że nie po­do­ła za­da­niu rzą­dze­nia In­dia­na­po­lis. Jak mężczyzna sobie poradzi? Co musi się wydarzyć aby w końcu oprzytomniał i zdał sobie sprawę jak wartościową osobę ma obok? Tylko czy nie będzie już za późno? "Sofia była dobrą par­tią, przy­naj­mniej z po­li­tycz­ne­go punk­tu wi­dze­nia. Mimo to czu­łem się, jakby ktoś mnie wy­ki­wał." "Obaj do­sta­li­śmy dziew­czy­ny, któ­rych nie chcie­li­śmy, w za­mian za więź ma­ją­cą umoc­nić naszą wła­dzę. Obaj by­li­śmy dumni do bólu i Remo Fal­co­ne zdep­tał tę dumę. A my teraz usi­ło­wa­li­śmy ją od­bu­do­wać." Czy ktoś z Was był kiedyś porównywany do innej osoby? Czy mieliście wrażenie, że któraś z bliskich wam osób patrzy na was i myśli "szkoda, że on/ona to nie ....."? Na pewno się z nami zgodzicie, że nie jest to nic przyjemnego. W związku z wydarzeniami jakie miały miejsce w tej historii poznajemy smutne wejście w dorosłość najmłodszej córki Państwa Mione. Co prawda może i bohaterka się momentami zachowywała dziecinnie i lekkomyślnie ale jak najbardziej miała do tego prawo patrząc na jej młody wiek. Desperacko próbowała zwrócić uwagę na siebie wszystkich najbliższych osób które jakby zapomniały o jej istnieniu i patrząc na nią jej nie widziały. Pogrążona w smutku i melancholii rodzina mimo upływającego czasu stoi niemalże w miejscu. Obserwujemy jak Sofia dorasta i różnymi swoimi wybrykami stara się przyciągnąć uwagę wszystkich zwłaszcza tego najważniejszego mężczyzny o którym tak marzyła. Nie chce aby patrzył na nią jak na nagrodę pocieszenia. Chce aby spojrzał na nią w końcu jak na kobietę, jego przyszłą żonę. Danilo zaś zaślepiony wewnętrzną furią zachowuje się jak totalny dupek nie zwracając na dziewczynę uwagi i nie stroniąc od innych kobiet. Można porównać go do łowcy szu­ka­ją­cego ofia­ry po to, by za­spo­ko­ić pod­sta­wo­we po­trze­by. Żądzę, ze­mstę i wszyst­ko inne, co nie da­wa­ło mu spo­ko­ju. "Krucha tęsknota" pokazuje nam jak przez zaślepienie negatywnymi emocjami można łatwo zapomnieć o tym co dobre co ma się niemalże pod nosem. Pokazuje jak bardzo negatywny wpływ może mieć rozpamiętywanie nieprzyjemnej przeszłości a co za tym idzie rozdrapywanie ran i jak wielki wpływ na człowieka może mieć jego porównywanie do innych czy patrzenie na daną osobę przez pryzmat kogoś innego. Z całą pewnością jest to historia w której poza fantastycznym stylem pisania Cory znajdziecie też odpowiednią dawkę emocji oraz pikanterii. Jedynym czego nam nieco zabrakło to samej mafii. Porwań czy krwawych scen tu nie uświadczycie przez co historia jest raczej tą spokojniejszą natomiast w dalszym ciągu na pewno książkę będziecie chłonąc chcąc poznać co będzie dalej? Nie wiemy jak autorka to robi ale jaka historia by nie była - bardziej lub mniej krwawa, bardziej lub mniej dynamiczna czy pikantna my jesteśmy każdą oczarowane i polecamy Wam ogromnie ❤️ "[...] po raz pierw­szy od lat mu­sia­łam się po­sta­wić, nie tylko Da­ni­lo, lecz także swo­jej ro­dzi­nie. Mu­sia­łam spra­wić, by zo­ba­czy­li, że choć Finy nie stra­ci­li z wy­bo­ru, to mnie od­da­li z wła­snej woli." "To nie moje imię miało być szep­ta­ne dziś mię­dzy ła­wa­mi ko­ściel­ny­mi. Po­nie­waż ja byłam na­gro­dą po­cie­sze­nia. Za­stęp­czą panną młodą. A co naj­waż­niej­sze, nie byłam swoją sio­strą."

Sofia od zawsze kochała się w Danilo. Nie mogła go sobie wybić z głowy a dzieli ich dziesięć lat. Nawet gdy został narzeczonym jej perfekcyjnej i starszej siostry Serafiny. Małżeństwo niestety nie zostaje zawarte, bowiem panna młoda została porwana sprzed ołtarza. Teraz aby dotrzymać zobowiązania, to Sofia ma zastać jego żoną. Dziewczynie bardzo to odpowiada. Do czasu kiedy poznaje drugie oblicze mężczyzny. Czy Sofia będzie tą jedyną? Czy gorsza siostra zrozumie, że jest wyjątkowa? Czy Danilo zaakceptuje Sofie, zanim straci i ją? Czy jest im pisana wspólna przyszłość? Seria "The Camorra Chronicles” zachwyciła mnie. Każdą z części czytałam z drżeniem serca i wypiekami na twarzy. Dlatego też nie wahałam się ani chwili czy sięgnąć po jednotomową historię z nawiązaniem do wyżej wspomnianej serii. I już na wstępie mogę powiedzieć, że nie żałuję podjętej decyzji. Ta książka okazała się być równie dobra. Autorka tutaj postanowiła dokładnie przybliżyć czytelnikowi zauroczenie głównej bohaterki. Dzięki temu, że było to dłuższym wątkiem, mogłam bardziej wczuć się w postać Sofii. Od fascynacji, poprzez zauroczenie aż do pięknego uczucia, które w pewnej chwili zgasło niczym zdmuchnięty płomień świecy. Nie spodziewałam się, że będzie to miało miejsce. Że tak dosadnie Cora przedstawi swojej bohaterce ten brutalny świat mężczyzn związanych z mafią. Obdzierający z nadziei, napawający lękiem i przerażeniem. Całkowicie pozbawiający złudzeń. To było mocne, ostre i totalnie szokujące. Sofia na początku była dziecinna, jak to dziecko. Emanowała radością, beztroską i szczęściem. Fajnie było ją móc obserwować. Natomiast w momencie, gdy wszystko zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni jej przemiana była widoczna gołym okiem. Ta ostrożność. Oziębłość i czujność. Drżałam z niepokoju na to, co może się wydarzyć. Wszak Danilo to człowiek honorowy ale równie pewny siebie i odważny. Tak na dłuższą metę plusy wyprzedziły minusy i w pewnym nawet poczułam do niego sympatię. Zdecydowanie przeważyła cierpliwość i empatia względem jego siostry. No ale kochani, pod względem erotycznym autorka przeszła samą siebie. To co tutaj zaserwowała zdecydowanie działało na zmysły. Na początku nawet bawiło i aż przebierałam nogami w oczekiwaniu na rozwinięcie sytuacji. Było odważnie, gorąco i zdecydowanie lubieżnie. Mocno erotycznie. I zdecydowanie rozpalające do czerwoności. "Krucha tęsknota" to historia miłosna, która porusza serca. Dostarcza emocji na najwyższym poziomie. Czytałam ją z wielką przyjemnością. Skutecznie oderwała mnie od rzeczywistości i przeniosła w całkiem inny świat. Jeśli Czytaliście "The Camorra Chronicles" i nie macie jej dość, to koniecznie przeczytajcie "Kruchą tęsknotę". Czeka was ostra jazda bez trzymanki. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe