Donna

2024-03-18 09:28:39 - Elwira

Lektura przeczytana, książka bardzo łatwa w czytaniu, polecam

2024-01-09 11:55:07 - Agnieszka

No przyznaję wszystkie emocje zaliczyłam płacz ,śmiech ,złość i zrozumienie.... Dobrze się czyta!

2024-01-08 13:16:05 - Karolina

Uzupełnienie historii która mnie nurtowała. Jednak takiego zakończenia się nie spodziewałam. Polecam.

2023-12-28 19:59:40 - Ilona

Świetna, poruszająca

2023-12-28 13:48:53 - Urszula

Po przeczytaniu 2 tomów musiałam nabyć trzeci, całość bardzo interesująca, zakończenie może zaskakiwać, ale dla mnie jest zrozumiałe dlaczego autorka tak a nie inaczej zakończyła historię rodziny Coletti. Super saga.

2023-12-27 22:08:46 - JUSTYNA

"Donna" Moniki Madej zostanie ze mna jeszcze na długo po przeczytaniu książki. Autorka świetnie opisała więzi rodzinne, mimo iż mafia rządzi się swoimi prawami, na pierwszym miejscu postawiła rodzinę i relacje w niej panujące. Zakończenie łamie serce, ale dzięki temu będę pamiętać o Rosie jeszcze długo, długo.

2023-12-27 09:51:44 - Agnieszka

Podobała mi się

2023-12-26 07:59:00 - Ewa

Przeczytałam w jeden dzień, bo kocham całą serię Castillo. Mimo, że krótka to emocjonująca. Zakończenie nie takie jakbym chciała, ale nie zawsze jest kolorowo.

2023-12-25 21:25:18 - Barbara

,,Donna,,kończąca serię Famiglia skradła a zarazem i złamała mi serce oraz rozwaliła mnie totalnie bo w życiu nie spodziewałam się takiego zakończenia no cóż ale nie zawsze wszystko jest tak jak byśmy tego chcieli ale i tak dziękuję Monice za to że stworzyła coś tak cudownego i w taki sposób wykreowała bohaterów że można było się pośmiać i popłakać.Jrst to seria do której na pewno wrócę więc dobrze że mam ją w swojej biblioteczce. Kocham ?

2023-12-20 16:49:25 - Agnieszka

Gorąco polecam. Kapitalna, pełna napięcia do końca.

2023-12-10 20:42:21 - Agata i Karolina - czarno.czerwone.cc

"...w życiu cza­sem są po­trzeb­ne zmia­ny i od­waż­ne de­cy­zje. Może nie za­wsze oka­zu­ją się dla nas łatwe i ko­rzyst­ne, ale trze­ba pró­bo­wać".
"Gdy zbyt długo walczysz z demonami, musisz uważać, żeby nie stać się jednym z nich. A jeśli się już nim staniesz, to masz dwie opcje. Albo będziesz największym spośród nich, albo więksi od ciebie pożrą cię żywcem. Wybór należy tylko do ciebie".

W famiglii nastają nowe rządy. Władzę po mężu przejmuje trzydziestoczteroletnia Rosa Coletti. Kobieta nie miała wyboru i musiała stanąć na czele organizacji po tym, jak wypadek jej rodziny zmienił życie wszystkich o sto osiemdziesiąt stopni. Donna nie będzie miała żadnych skrupułów aby osiągnąć swój cel i wymierzyć karę tym, którzy postanowili zagrozić jej rodzinie. Będzie musiała umiejętnie lawirować pomiędzy ludźmi wybierając kto może być wrogiem a kto prawdziwym przyjacielem, pamiętając, że często ludzie przybierają maski, żeby zmylić innych. Bo pamiętajcie, że osoba z pozoru biedna i poszkodowana może tak naprawdę być podła i knuć jedynie jak skorzystać na cudzej empatii. Inne osoby, które zaś będą wydawały się naprawdę silne i odporne na to co się wokół nich dzieje mogą wcale takie nie być...
"Cza­sa­mi boimy się oka­zać sła­bość i przy­znać przed sobą, że mamy dość, więc jak przy­znać się do tego przed kimś? Zda­rza się tak, że sku­mu­lo­wa­ne emo­cje wy­bu­cha­ją w naj­mniej ocze­ki­wa­nym mo­men­cie. Wy­bu­cha­ją i spra­wia­ją, że two­rzą się bo­le­sne rany. Nie takie na ciele".
"Donna" czyli 3-ci tom wieńczący serię Famiglia autorstwa Moniki Madej. Książka, która jest niezwykle wartościowa, gdyż zawiera w sobie prawdziwą mądrość i refleksje. Książka, która pokazuje, że nigdy nie przewidzimy tak naprawdę co nas w życiu spotka i musimy być przygotowani na to, że w życiu pojawiać się będą zarówno słodkie jak i gorzkie chwile. Musimy przyznać, że jest to jedna z naprawdę niewielu książek podczas czytania której miałyśmy zaznaczoną tak liczną ilość cytatów, że naprawdę ciężko było się zdecydować, które zamieścić w naszej opinii...?
W najnowszej książce autorki nie znajdziecie licznych pikantnych scen czy też rzezi i ogromnego rozlewu krwi. Znajdziecie natomiast historię kobiety, która po stracie ukochanych osób musiała codziennie wstawać i znajdować w sobie siłę aby walczyć o tych, którzy jej jeszcze pozostali ale także i o to by móc pomścić tych, których straciła, choć łatwe to nie było...
Monika Madej zabiera Was do świata gdzie bohaterowie muszą zmie­rzyć się z wie­lo­ma prze­ciw­no­ścia­mi. Pokaże Wam, że człowiek tak naprawdę docenia to co ma dopiero w momencie gdy to straci.
"Do­pó­ki bo­ga­ty nie stra­ci ma­jąt­ku, nie do­ce­nia pie­nię­dzy. Do­pó­ki zdro­wy nie za­cho­ru­je, nie do­ce­nia tego, że może cie­szyć się peł­nią sił. Do­pó­ki czło­wiek nie stra­ci dru­gie­go czło­wie­ka, nie do­ce­nia tego, jak wiel­ką prze­strzeń w życiu ten ktoś wy­peł­niał i jak wiel­ką pust­kę od­czu­wa się po stra­cie. Nie­ste­ty ży­je­my w takim świe­cie, gdzie do­ce­nia­nie cze­go­kol­wiek nie jest modne, a kiedy już chce­my to do­ce­nić, to naj­zwy­czaj­niej w świe­cie znika. Nisz­czy­my wszyst­ko i wszyst­kich do­oko­ła. Czę­sto z wła­snej głu­po­ty. Czę­sto z nie­na­wi­ści. Przy­czy­ny są różne, ale sku­tek za­wsze ten sam".
Historia przedstawiona z perspektyw kilku różnych bohaterów pozwoli na lepsze wczucie się w fabułę która została świetnie przemyślana dzięki czemu do samego końca nie byliście w stanie przewidzieć zakończenia... A tak apropo niego... Radzimy zaopatrzyć się w melissę, chusteczki oraz pozamykać wszystkie okna bo będziecie chcieli wyrzucić czytnik/książkę za okno... Autorka spowoduje, że książka zapadnie Wam przez nie w pamięci tak głęboko, że ciężko będzie ją z niej wyrzucić przy czym niektórzy będą klnąć w niebo głosy tak jak i my... Czy zatem polecamy? Ależ oczywiście! Ale tylko z cysterną zaparzonej melissy no chyba, że jesteście odporni na pewne sytuacje w przeciwnym razie sami będzie mieli ochotę wpaść do autorki na "herbatkę"...?

2023-12-07 16:40:00 - @historie_budzace_namietnosc

„Blizny na mojej duszy. Bitewne blizny sprawiają, że już nigdy nie spojrzę na świat w tak samo ciepły sposób, jak robiłam to jeszcze kilka lat temu.”

„Świat mafii nie zna litości. Skrzywdzony człowiek nie ma serca, co - jak widać na dzisiejszym przykładzie - możne zdarzyć się nawet dla najbardziej uczuciowej osoby stąpającej po ziemi.”

Zemsta bywa potężną siłą napędową, ale jest coś silniejsze od niej, chęć ochrony rodzinny, a gdy połączy się te dwie rzeczy, nic nie jest w stanie nas zatrzymać. I właśnie to napędzało Rose. Złość zranionej kobiety nie ma sobie równych, a Rosa pokazała, że jest idealna do zadania, jakie musi wykonać. Po śmierci swojego męża zajęła jego miejsce i stanęła na czele rodziny jako donna. Zamierzała odnaleźć tę, która zagroziła jej rodzinie i odebrała ukochanego i dzieci. Kiedyś była ciepła, teraz przepełniała ją złość, ból i smutek, mimo że znała prawdę, wykańczało ją patrzenie na cierpienie bliskich. Robiła wszystko by odzyskać rodzinę. To była jedna walka, którą nie zamierzała przegrać. Ale oprócz tego będzie musiała zawalczyć o siebie, a to bywa bardzo ciężkie. Niestety nie każdy może mieć swój happy end…


„Życie nie jest usłane samymi płatkami róż. Są też ciernie, które wbijają się głęboko w człowieka i pozostawiają sączącą się ranę na zawsze. Tak jest ze mną.”

Nie potrafię pisać tej recenzji, nie mając zaszklonych oczów, po prostu się nie da. Od pierwszej chwili, gdy spotkałam się z Tommasem i Rosą, czyli od pierwszej części serii #famiglia pokochałam ich tak jak styl pisania i humor Moniki. Podbiła moje serce i bardzo czekałam na ten finał, ale nie spodziewałam się, że skończy się on tak, jak się skończył. W poprzednich częściach były emocje, ale nie takie jak w tej. Tutaj każde słowo, zdanie, strona są przesiąknięte nimi i przelewają się na nas. Bo nie da się nie czuć i nie przeżywać tego, co tam się dzieje. Moje gardło ściskało się z nadmiaru emocji, a oczy co chwila zachodziły łzami, ale to zakończenie i epilog pokonały mnie całkowicie, sprawiając, że nie mogłam przestać płakać i rozbiło moje serce na miliony kawałków. Słuchanie playlisty do niej sprawia, że kolejne łzy spływają po moich policzkach. Mimo że znajdą się tu chwilę humoru i radości to nie pokonują one bólu, smutku i łez, które się czuje i wylewa przy niej. Mój uśmiech bardzo szybko zmieniał się w rozpacz. Monia ja nie muszę Ci grozić, bo Ty bardzo dobrze wiesz, co mi zrobiłaś tym zakończeniem, ale też wiem, że takie właśnie jest życie, a Ty kochana przekazałaś nam to w najbardziej okrutny i brutalny sposób. I mimo tego wszystkiego, co przeżywałam, to stwierdzam, że było warto. Bo rodzina Coletti jest jedyna w swoim rodzaju tak jak Monika Madej. Pokochacie ich wszystkich tak jak ja. Gorąco wam polecam.