Miłosny blef

"Miłosny blef" jest pierwszym tomem dylogii "Miłosna gra". Hela i Kuba poznają się w niecodziennym miejscu, jakim jest szpital. Można powiedzieć, że od momentu kiedy kobieta otworzyła oczy niespecjalnie lubi swojego szpitalnego współlokatora. Zachowanie mężczyzny, jak i jego sposób bycia uważa za irytujące. Każde słowne starcie jest bardzo ciekawe i wyczekiwane przez każdą ze stron. Ciągły lęk o własne życie, ale i obawa przed śmiercią stanowią dla Heli ogromną wewnętrzną blokadę przed tworzeniem nowych relacji, szczególnie jeśli chodzi o mężczyzn. Wbrew pozorom Kuba wcale nie jest takim lekkoduchem, na jakiego pozuje. Tak naprawdę jest bardzo aktywnym człowiekiem, spełniającym swoje pasje, o dużej odwadze, czerpiący z życia pełnymi garściami. Stanowi swego rodzaju przeciwieństwo Heli. Relacje między tą dwójka nie są proste i oczywiste. Blokujące kobietę lęki niejednokrotnie będą zmuszały ją do ponownego przemyślenia swojego zachowania i wyciągnięcia niekoniecznie zadowalających wniosków. Odkrywają, że razem mogą być silniejsi i stanowić swoje wzajemne wsparcie. Uczą się siebie na nowo, jak i siebie nawzajem. Wszystko staje się jeszcze trudniejsze, kiedy stan Heli pogarsza się z minuty na minutę, a przeszczep musi zostać wykonany jak najszybciej. Podoba mi się, w jaki sposób Autorka nazywa poszczególne rozdziały. Stanowią one niejako przewodnik po emocjach głównej bohaterki oraz wskazują kierunek zmian, jakie w niej zaszły. Bohaterowie są nietypowi, wybuchowi i silni w swojej niemocy. Autorka umiejętnie żongluje ich emocjami stawiając coraz to nowsze przeszkody przed nimi. Zakończenie jest zupełnym zaskoczeniem dla Czytelnika, jednocześnie nie zdradzając nic z kolejnej części. Książka napisana dobrze, z pomysłem. Budzi w odbiorcy ogromne emocje. "Miłosny blef" jest piękną opowieścią o miłości, kiedy zdaje się, że koniec życia jest nieuchronny. Pokazuje walkę z samym sobą i rodzącym się uczuciem. Książkę czyta się szybko, z zainteresowaniem i coraz większymi emocjami. Koniecznie powinniście przeczytać "Miłosny blef". Nie mogę się doczekać kolejnej części.

Ta książka to petarda

Muszę przyznać się, że jakoś szczególnie nie nakręcałam się na ten tytuł, ale byłam go ciekawa. Jedno co Wam powiem na wstępie ! Było warto, bo ani na moment nie ma miejsca na nudę. Pomimo tego, że książka jest cieniutka i już mamy zapowiedź, że będzie jej kontynuacja, jestem pozytywnie zaskoczona tym, że akcja przez cały czas była dynamiczna, nie było niepotrzebnych wtrąceń, opisów, nic nie wnoszących niuansów, tylko czysta przyjemność z czytania. „Od lat liczyło się dla mnie tylko tu i teraz, kariera, marna egzystencja z dnia na dzień.” Spotykają się w szpitalu, bo oboje mają kłopoty ze zdrowiem. Nie pałają do siebie sympatią, jednak z każdym kolejnym dniem zaczynają się uczyć siebie wzajemnie. Poznawać swoje tajemnice, sekrety. Uczą się wzajemnie wspierać. Jednak co się stanie, kiedy któreś z nich wyjdzie z ich szpitalnej „idylli” ? Czy będą w stanie o sobie zapomnieć ? On kreuje się na bawidamka, ona jest twardo stąpającą po ziemi kobietą. Pragnie stabilności. Czy Kuba przekona Helę do tego, że razem będą w stanie stworzyć coś pięknego, nawet pomimo trudności i życiowych zakrętów ? Autorka świetnie poprowadziła akcje, świetnie wykreowała bohaterów i na koniec zmiotła nas ze sceny. Oczywiście czekam na kolejną część, a tę całym serduchem polecam, bo pomimo, że nie jest obfitym grubaskiem, ma w sobie przekaz, dobro i gwarantuje, że spędzicie z nią niesamowicie czas.

Ta książka to coś innego, świeżego, oryginalnego i nietuzinkowego. Nie tylko okładką wyróżnia się na tle innych romansów, ale i tym, co jest zapisane tuszem. Opis z książki to tylko niewielki ułamek tego, co przeczytałam. Hela i Kuba to główni bohaterowie, którym życie rzuciło wyzwanie. I pomimo przeciwności losu oni dzielnie idą pod wiary z uniesioną głową. Są bardzo pozytywnymi ludźmi, którzy muszą zmagać się z niesprawiedliwością życia. Nie poddają się i walczą. Poznają się w szpitalu, gdzie początkowo ich relacja wygląda gorzej niż przysłowiowego psa z kotem. On przez nią postrzegany jest jak bawidamek, podrywacz i chodząca rozrywka. Ona zaś dla niego jest sztywniarą, której zapomnieli domalować uśmiechu. Kreacja tych postaci jest bardzo dobra. Są zabawni, autentyczni, a przede wszystkim z dużym dystansem do życia. Książka od pierwszych stron bardzo mnie wciągnęła. Wydarzenia w niej opisane są świetnie przemyślane, wszystko jest spójne, ciekawe, a z każdą stroną chcę się więcej i więcej. Gdy bohaterowie się śmiali, ja śmiałam się razem z nimi. Gdy złościli, było podobnie, a gdy polały się łzy, ja też nie omieszkałam uronić swoich. Ta książka jest piękną historią o miłości, walce, życiu, o przeciwnościach dnia codziennego. O sile miłości i trudach życia. Ten realizm z fikcją literacką sprawił, że będziecie trzymać w dłoniach cudowną opowieść, która wbije was w fotel. Zakończenie jest bardzo szokujące, ale potem po przemyśleniu tego wszystkiego doszłam do wniosku, że nie mogło być inaczej. To sprawiło, że ta historia w moim mniemaniu stała się taka wyjątkowa, a gdyby skończyła się tylko na pierwszej części, też byłabym usatysfakcjonowana takim obrotem sprawy. Niecierpliwie czekam na kolejną część. A bohaterowie… No cóż, zostali wpisani na listę moich ulubionych ❤️